Θ ά ν ο ς Τ ά σ ι ο ς
    Σημειώσεις και άρθρα για τα Μαθηματικά και την Εκπαίδευση

Σελιδες του ιστολογιου μου

Ο καλλιτέχνης της τεχνολογίας: Steve Jobs (1955-2011)

Τα παράθυρα της είδησης του θανάτου του Steve Jobs στην ιστοσελίδα της Apple τώρα

Δεν ήταν μόνο ο πιο επιτυχημένος επιχειρηματίας της εποχής μας, αλλά και ένας λαμπρός καλλιτέχνης της τεχνολογίας που δούλεψε μαζί το αλουμίνιο, το γυαλί, τους αλγορίθμους και τα πίξελς, για να αλλάξει με τις καινοτόμες ιδέες του τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο.

Με το όραμά του έχει δείξει το δρόμο για τα επόμενα 5 χρόνια τουλάχιστον, είτε υπάρξει  apple, είτε όχι στο μέλλον.


O λόγος του Steve Jobs στους απόφοιτους του πανεπιστημίου του Stanford,στις 12 Ιουνίου του 2005 (με ελληνικούς υπότιτλους).



Η είδηση του θανάτου του στα τηλεοπτικά δίκτυα: abc NEWS, CNN, YAHOO NEWS και στο γνωστό Blog για την apple GISMODO, και εκτενέστατο αφιέρωμα και αναφορές στη ζωή και το έργο του στο πασίγνωστο MACWORLD.

Ξεκουράστε το μυαλό σας με τη σωματική άσκηση



Πολλοί πιστεύουν ότι για να χαλαρώσουν αρκεί να ξεκουραστούν, κάνοντας ένα διάλειμμα από την έντονη ζωή τους. Βεβαίως, ένας υπνάκος είναι αναζωογονητικός και μας ανασυντάσσει. Όμως το ερώτημα είναι: εάν μπορούμε να εξουδετερώσουμε τις ορμόνες του στρες που συχνά – πυκνά κατακλύζουν το σώμα μας χωρίς να υπάρχει κάποιος πραγματικός κίνδυνος.

Η τακτική φυσική άσκηση και κύρια η αερόβια,  φέρνει σημαντικές αλλαγές στο σώμα μας, στο μεταβολισμό, στην καρδιά και τονώνει το μυϊκό μας σύστημα. Από τη μια μας διεγείρει και από την άλλη μας ηρεμεί. Πλέον, είναι γνωστό ότι ειδικοί ιατροί συστήνουν την άσκηση ως μέσο θεραπείας της κατάθλιψης και του χρόνιου στρες.
Υπάρχουν δύο βασικές ιδιότητες της φυσικής άσκησης, ώστε να μας δίνει τα τόσα σημαντικά οφέλη:
  • η άσκηση μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες (αδρεναλίνη και κορτιζόλη). Η αυξημένη παραγωγή τους, μας χρησιμεύει σε κάθε περίπτωση που αντιμετωπίζουμε ένα κίνδυνο, στην ουσία προστατεύει τη ζωή μας. Όμως σήμερα, στην ταραχώδη ζωή που διαβιούμε, ο οργανισμός μας παράγει μεγάλες ποσότητες αυτών των ορμονών, γιατί αντιλαμβάνεται το στρες και το χρόνιο άγχος ως κίνδυνο για την ίδια μας τη ζωή. Μας δίνει τη δύναμη να ‘παλέψουμε’ ή να ‘φύγουμε’ με την κυριολεξία των λέξεων. Με την άσκηση λοιπόν τον ‘ξεγελάμε’ και εκτονώνουμε όλη την ένταση…
  • Ο οργανισμός μας τονώνεται, παράγοντας τις ενδορφίνες που θεωρούνται τα φυσικά παυσίπονα του σώματος και έχουν ανάλογες δράσεις με τις οπιοειδείς ουσίες όπως η μορφίνη και η ηρωίνη. Επίσης, η φυσική άσκηση, ο καλός ύπνος και η σωστή διατροφή ενισχύουν την παραγωγή και άλλων ορμονών όπως η ντοπαμίνη που ανεβάζουν τη διάθεση, την αισιοδοξία και την ψυχική αντοχή. Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του εγκεφάλου που παίζει σπουδαίο ρόλο και στη λήψη αποφάσεων.
Τα συναισθηματικά οφέλη της φυσικής άσκησης
Για σκεφτείτε όμως το αποτέλεσμα μείωσης του σωματικού βάρους σας ή τη μείωση της περιφέρειας στη μέση σας, πόσο σας ανεβάζει και τονώνει την αυτοπεποίθησή σας. Κερδίζετε το αίσθημα της υπερηφάνειας και της ψυχικής δύναμης. Τώρα μπορείτε να ελέγξετε το σώμα σας και φτάσετε όποιο στόχο βάζετε. Δεν είναι λίγοι οι CEO’s και άλλα στελέχη που καταφέρνουν να τρέξουν ακόμα και σε Μαραθώνιο χωρίς να κινδυνεύει η υγεία τους.
Ξεκουράστε το μυαλό σας
Πολλές φορές αναζητάτε να αποσπάσετε τη σκέψη σας από τις έγνοιες της καθημερινότητας, να ξεχαστείτε με κάτι άλλο, ίσως ανούσιο, ώστε να χαλαρώσετε. Η άσκηση σας το προσφέρει. Όταν γυμνάζεστε π.χ. παίζοντας μπάσκετ ή κάτι άλλο που σας αρέσει, η σκέψη σας είναι πώς να βάλετε καλάθι και όχι πώς θα πουλήσετε περισσότερα προϊόντα της εταιρείας σας. Πνευματική ξεκούραση που τη χρειάζεστε. Μπορεί κάποιος να μου πει ότι και το τάβλι τον χαλαρώνει… Μην ξεχνάτε εάν δεν ιδρώσετε και δεν ενεργοποιηθείτε μυϊκά, το στρες με τις ορμόνες του θα παραμείνουν να σας υποσκάπτουν την ποιότητα της ζωής σας.
Η κοινωνική διάσταση
Η άσκηση βελτιώνει και τις κοινωνικές σας σχέσεις, αυξάνει την ομαδικότητά σας και εξωτερικεύει ότι αισθάνεστε, κούραση, εκνευρισμό, συμπόνια, σύμπνοια, ενισχύοντας τη δεξιοτεχνία σας στην αντιμετώπιση οποιωνδήποτε καταστάσεων. Αποκτάτε νέες γνωριμίες. Σε αντίθεση, κάποιοι που τις έχουν ‘βαρεθεί’ τους δίνεται τη δυνατότητα να απολαύσουν τη μοναξιά τους και να μείνουν λίγο με τον εαυτό τους. Ευκαιρία για νέα αισιόδοξα σχέδια με τη βοήθεια της νευροχημικής διαδικασίας του εγκεφάλου.
Τι περιμένετε; Ξεκινήστε, αρκούν και 20' περπάτημα για αρχή…!

Πηγή: Σταυρόπουλος Λεωνίδας, Σύμβουλος Υγείας και Ευεξίας, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=15754. Ημ/νία δημοσίευσης: 6 Σεπ. 2011

Κατακορυφήν γωνίες: διαφορετικές διδακτικές προσεγγίσεις

Γιατί τα παιδιά φοβούνται τα μαθηματικά; Το έχουμε αναπτύξει και σε παλιότερο άρθρο βέβαια, αλλά το θέμα δεν το έχουμε επιλύσει. Ίσως, καμιά φορά, τα ίδια τα βιβλία κάνουν τα εύκολα δύσκολα για τους μαθητές μας. Δυστυχώς καμιά φορά "τα βιβλία των μαθηματικών είναι γραμμένα για μαθηματικούς" και όχι για όσους θέλουν να μάθουν. Ας παρακολουθήσουμε ως παράδειγμα τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις στη διδασκαλία των κατακορυφήν γωνιών στα ελληνικά σχολικά βιβλία γεωμετρίας για να δούμε και την ιστορική εξέλιξη της φιλοσοφία της μαθηματικής εκπαίδευσης.

[Θεώρημα 1. Σελ. 19, Γεωμετρία Α' Λυκείου, ΟΕΔΒ, 2011]. Οι κατακορυφήν γωνίες είναι ίσες.
Απόδειξη

[α' τρόπος].
Η απόδειξη του βιβλίου δίνεται λεκτικά:




Χρήσιμο να μπορούν οι μαθητές να διατυπώνουν με λόγια έναν συλλογισμό, καθώς είναι πολύ σημαντικό να εκφραζόμαστε σωστά στα μαθηματικά (και γενικά). Η γεωμετρία κατά τη γνώμη μου συμβάλλει κατά πολύ στην ανάπτυξη εκφραστικών δεξιοτήτων και αναδεικνύει την σημασία της σωστής διατύπωσης των επιχειρημάτων κατά την απόδειξη μιας πρότασης. Σωστά λοιπόν το βιβλίο δίνει τον τρόπο αυτό.


Δεν είναι όμως αρκετά χειροπιαστό αυτό για τους μαθητές, οι οποίοι μάλιστα ουσιαστικά πρώτη φορά εισάγονται στην αυστηρή μέθοδο της γεωμετρικής απόδειξης. Πρέπει λοιπόν να επιμείνουμε λίγο ακόμα:


[β' τρόπος].
Απόδειξη "αλγεβρική".


Τα παιδιά στην Α΄ Λυκείου θα νιώσουν πιο οικεία με αυτή την απόδειξη, καθώς έχουν συνηθίσει τα μαθηματικά να διατυπώνονται με τον συνήθη συμβολικό τρόπο μέχρι τώρα.


[γ' τρόπος]. 
Ας δούμε την απόδειξη στα παλιότερα σχολικά βιβλία γεωμετρίας:


Από το βιβλίο: "Ευκλείδιος Γεωμετρία Επίπεδος", του Σπύρου Κανέλλου,
 εκδ. Παπαδημητροπούλου, Αθήνα 1970.


[δ' τρόπος]. 


Από το βιβλίο: "Πρακτική Γεωμετρία, διά τας κατωτέρας τάξεις των Γυμνασίων και διά τα αστικά σχολεία" - Χρίστου Α. Μπαρμπαστάθη, ΟΕΣΒ, Αθήνα, 1939.


Tα παραπάνω βιβλία των μαθηματικών μπορεί, όποιος ενδιαφέρεται, να τα βρει στο ιστολόγιο: http://ke-ntro.blogspot.com/search/label/Βιβλία μαζί επίσης με πολύ ενδιαφέρον υλικό για τα μαθηματικά και τη σκέψη γενικότερα.

Φιλοσοφία με ένα απλό παράδειγμα: "Οι πέτρες στο βάζο"


Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:
-Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν
-Ναι είναι γεμάτο. 
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
-Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
-Ναι είναι γεμάτο
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
-Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
-Ναι είναι γεμάτο. 
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
-Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
-Ναι, είναι γεμάτο.
-Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. 
1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη. 
2. Τά βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες. 
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
-Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
-Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για μια μπυρίτσα με ένα φίλο.

Πηγή: To υπέροχο αυτό κείμενο το διάβασα πρώτη φορά στην ψηφιακή σελίδα του Αλκαίου, ενός παλιού συμφοιτητή μου στο Πανεπιστήμιο, αλλά υπάρχει δημοσιευμένη και σε πολλές άλλες τοποθεσίες στο διαδίκτυο, π.χ.: http://www.empoweringlessons.com/prioritizing-your-life/ , http://food.unl.edu/web/fnh/big-rocks-firstκαι http://2time.wordpress.com/2007/08/28/the-basic-2time-elements-as-big-rocks/. Η γενική ιδέα αφορά στις προτεραιότητες που βάζουμε στη ζωή μας και στην ιεράρχιση και αξιοποίηση του διαθέσιμου για εμάς χρόνου.

Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε ;-)


TH15 M355463 53RV35 T0 PR0V3 H0VV 0UR M1ND5 C4N D0 4M4Z1N6 TH1N65! 1MPR3551V3 TH1N65! 1N TH3 B361NN1N6 1T VV45 H4RD BUT N0VV, 0N TH15 L1N3 Y0UR M1ND 1S R34D1N6 1T 4UT0M4T1C4LLY VV1TH0UT 3V3N TH1NK1N6 4B0UT 1T. B3 PR0UD! 0NLY C3RT41N P30PL3 C4N R34D TH15. R3P05T 1F U UND3R5T4ND TH15 M355463, 8UT D0N'T T377 4NY0N3 VVH4T 1T M34N5

Θέλουμε βιβλία, όχι άλλα σιντι-ρομς!




Πριν 10 χρόνια δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να πω, επιτέλους, όχι άλλη τεχνολογία!
Το βλέπω και στον εαυτό μου: όση προσπάθεια και αν καταβάλλω να διατηρώ τα ψηφιακά μου αρχεία σωστά ταξινομημένα στους σκληρούς δίσκους, πώς είναι δυνατόν να φαίνονται το ίδιο όμορφα με τα βιβλία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου;

Αν δεν υπάρχει βιβλιοθήκη στο σπίτι (κανονική εννοώ, με ράφια), φορτωμένη βιβλία, πώς θα έρθουν τα παιδιά από νωρίς σε επαφή με το βιβλίο για να το αγαπήσουν μετά; 
Πραγματικά το απολαμβάνω όταν εργάζομαι στο ίδιο δωμάτιο κάτω από τη βιβλιοθήκη με τα βιβλία μου, τα τετράδια και τα ντοσιέ με τις σημειώσεις μου από το πανεπιστήμιο και μετά. Γιατί ξέρω ότι από εκεί μπορώ να ανασύρω ανά πάσα στιγμή κάτι που η μνήμη μου δε βοηθά να θυμηθώ, ή ένα θέμα που θέλω να ξανασκεφτώ ή οτιδήποτε καινούργιο να μελετήσω. Γιατί ξέρω ότι τα περισσότερα από αυτά τα βιβλία τα έχω δουλέψει. Έχω εξεταστεί σε αυτά από τους καθηγητές μου.

Στα βιβλία αυτά πάντα έβρισκα πηγές συγκεκριμένες και αξιόπιστες για να κάνω τις εργασίες μου όταν χρειάστηκε. Εκεί μέσα είναι θεωρίες και οι ιδέες που κάποτε έχω ξενυχτήσει να κατακτήσω και γι' αυτό νιώθω οικεία κοντά τους.
Γιατί στα βιβλία μέσα αν ανοίξω θα δω ξεχασμένους σελιδοδείκτες, τσακισμένες γωνίτσες, μικρές σημειώσεις με μολύβι, και μικρά χαρτάκια με παρατηρήσεις, νευρικές υπογραμμίσεις με στυλό διαρκείας, μουτζούρες σε ασκήσεις που προσπάθησα κάποτε να λύσω και έμειναν στη μέση για ..."άλλη φορά", ή θαυμαστικά και ενδείξεις "Ο.Κ!" όπου κάτι καλό είχα βρει. 

Από κάτι παλιές παλιές εκπομπές στην κρατική βέβαια τηλεόραση μου έχουν μείνει εικόνες ακαδημαϊκών δασκάλων, με εκείνες τις μεγάλες βιβλιοθήκες με τους δερμάτινους τόμους εγκυκλοπαίδειας στο φόντο. Τώρα βέβαια πνευματικοί άνθρωποι δεν χρειάζονται στην τηλεόραση αφού τα αναλύουν όλα οι δημοσιογράφοι μόνοι τους, που τα ξέρουν όλα από το youTube το Τwitter, καθισμένοι σε ψυχρές μεταλλικές καρέκλες μπροστά από γυάλινα σκηνικά με οθόνες που παίζουν ό,τι να ναι στο βάθος και στυλό πολυτελείας. Αφού όλοι έχουν iPad τι το θέλουν το στυλό;; Για να τραβάνε γραμμές;; (Και αυτό είναι ένα θέμα που θα το συζητήσουμε μετά όμως!)

Λοιπόν τα βιβλία στη βιβλιοθήκη μου (την ξύλινη, την κανονική λέω) είναι σίγουρα λιγότερα από τα άλλα τα ψηφιακά. Όμως νιώθω ότι εκεί είναι η γνώση, γιατί είναι τα βιβλία μου αυτά. Δηλαδή οι ρίζες μου στην επιστήμη. Γιατί με αυτά πήρα το πτυχίο μου και αυτά έχω για άμεση αναφορά πάντα.

Το ίδιο ακριβώς που νιώθω για τους λίγους δίσκους της μητέρας μου και τις παλιές κασέτες που είχα αγοράσει από το δισκάδικο μικρός: δύο κασέτες το μήνα έπαιρνα τότε και τις καμάρωνα και τις απολάμβανα όσο πάει. Και με αυτές τις λίγες κασέτες που τελικά είχα μαζέψει θυμάμαι ένιωθα περίφημα μετά γιατί τους έβγαζα το λάδι να τις ακούω στο κασετόφωνο μου, και τους ξεπατίκωνα τα εξώφυλλα πάνω στα τετράδια μου, γιατί μου άρεσε και το χαρντ ροκ. Και στενοχωριόμουν που είχε μασίσει και κανά δυο το κασετόφωνο όταν ήταν χαλασμένο πριν πάρουμε καινούργιο. Και τα τραγούδια εκείνα τα θυμάμαι και σήμερα και τα ξέρω καλά γιατί μπορώ να δω και σήμερα το εξώφυλλο τους, να διαβάσω μέσα τους στίχους και τις άλλες πληροφορίες στο ένθετο βιβλιαράκι που έχουν οι δίσκοι. Και μου αρέσει πολύ και σήμερα να κοιτάω και τις εικόνες στα εξώφυλλα των δίσκων και των σιντί όταν είναι καλοδουλεμένα και γνήσια!

Όμως τα καινούρια σχολικά βιβλία της άλγεβρας στο σιντι-ρομ φοβάμαι ότι θα μπερδευτούν κάπου, μαζί με τα σιντί από τις ταινίες των εφημερίδων και τα δωρεάν τηλεοπτικά επεισόδια, τα συλλεκτικά (τρομάρα τους) που μοιράζουν τα περιοδικά. Και πολύ το φοβάμαι αυτό, ότι θα καταχωνιαστούν πίσω-πίσω στην ίδια θήκη με αυτά, αφού μπροστά-μπροστά θα είναι η καινούρια ταινία του Κάπταιν Αμέρικα και το Χάρρυ Πόττερ που κυκλοφόρησε τώρα.

Δηλαδή η ψηφιακή βιβλιοθήκη τώρα τι κύρος θα έχει; Το βιβλίο στην άλλη τη βιβλιοθήκη την ξύλινη είναι ψηλά-ψηλά: πάνω από το κεφάλι μας. Να το βλέπουμε και να το χαιρόμαστε. Να το ανοίγουμε να το κλείνουμε να το ξαναπιάνουμε, να ανοίγουμε δυο και τρία βιβλία ταυτόχρονα, να τα αφήνουμε εκεί για την επόμενη μέρα ανοιχτά, να τα αφήνουμε δίπλα στο κομοδίνο μας το βράδυ και στη βεράντα αν μας κάνει κέφι να πιούμε και ένα καφεδάκι. Το άλλο, το σιντι ρομ μπαίνει σε θήκη για παπούτσια συνήθως και κάτω από το κρεβάτι μετά.

Και πώς είναι δυνατόν να επέμβεις πάνω στην οθόνη και να σημειώσεις κάτι που σκέφτηκες; Πώς μπορείς να σχεδιάσεις στα γρήγορα, εκεί που το σκέφτηκες, ένα γεωμετρικό σχήμα που σου χρειάζεται να το έχεις ως επεξήγηση στη σελίδα του βιβλίου; Πώς θα σημειώσεις ποιες ασκήσεις έχεις ήδη κάνει, και ποιες έχεις για το επόμενο μάθημα και σε ποιες είχες απορίες;


Πώς θα κάνεις το ψηφιακό βιβλίο δικό σου όταν απλά το κοιτάς χωρίς να το χρησιμοποιείς πραγματικά;  Mπορείς να έχεις από αυτό όσα αντίτυπα θέλεις με μια απλή αντιγραφή-επικόλληση, όμως δεν το νιώθεις το ίδιο δικό σου με τα άλλα τα χάρτινα, από τα οποία έχεις επιλέξει λίγα και καλά.

Και πώς η συμμαθήτρια σου θα φτιάξει τις καρδούλες της πάνω στο βιβλίο για να τα θυμόσαστε αργότερα; Αντί για το ψηφιακό βιβλίο θα τις κάνει στο ψηφιακό Facebook. Άσε που μέχρι να βάλεις μέσα το σιντιρομ να ανοίξεις την άλγεβρα θα έχεις περάσει και 2-3 ώρες ρίχνοντας πασιέντζα στον υπολογιστή και πάει το απόγευμα χαμένο μετά!

Το θέμα είναι: Θέλουμε βιβλία, όχι άλλα σιντι-ρομ! Και τα παλιά έστω, αφού δεν έχετε άλλο χαρτί! Καλά ήταν και αυτά από το τίποτα! Και με αυτά μάθαμε!

Πριν 10 χρόνια δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να πω: "όχι άλλη τεχνολογία". Φανταστείτε, εγώ, που έχω σχεδόν εθιστεί στην τεχνολογία, λέω: Φτάνει!

Θάνος Τ.

Νέα βιβλία για την Α' Λυκείου

Οι νέοι μας μαθητές της Α΄Γυμνασίου: Σπάστε τον πάγο! Οπτικοποιήστε τα μαθηματικά για να τους υποδεχτείτε σωστά!


Και μετά από το τους όμορφους καλοκαιρινούς μήνες που έφυγαν κιόλας, ερχόμαστε ξανά πίσω στα δικά μας: πώς θα διώξουμε το άγχος των μαθηματικών της πρώτης Γυμνασίου στους νέους μας μαθητές για να τους υποδεχτούμε σωστά;

Προτεραιότητα είναι να γνωριστούμε με το παιδί. Να του επιτρέψουμε να μας γνωρίσει κι εκείνο. Να συζητήσουμε για τα ενδιαφέροντα μας. Για τη μουσική που προτιμά, τα βιβλία ή τις ταινίες που του αρέσουν ή της τηλεοπτικές σειρές και περιοδικά, τα παιχνίδια που επιλέγει να παίζει και να επιμείνουμε στα κοινά μας σημεία, ρωτώντας για λεπτομέρειες. Να το ενθαρρύνουμε να μας κάνει ερωτήσεις για τα νέα του σχολικά βιβλία, να περιγράψουμε τις νέες απαιτήσεις και στόχους που θα έχουν οι καθηγητές του Γυμνασίου. Να του εξηγήσουμε αν θέλει πώς θα είναι το σύστημα των εξετάσεων στο τέλος της χρονιάς και με τι κριτήρια θα βαθμολογείται.

Και όταν το κλίμα είναι κατάλληλο, έρχεται η ώρα να ανοίξουμε και τα περιεχόμενα του βιβλίου. Να δούμε τις ενότητες και τα επιμέρους κεφάλαια και να δούμε μαζί με το παιδί τι από αυτά έχει ξαναδεί στο δημοτικό και τι είναι καινούριο. Τι του φαίνεται εύκολο και ποιο μοιάζει να είναι δυσκολότερο.


Και αμέσως μετά, εκεί που ξεφυλλίζουμε το βιβλίο της Α΄Γυμνασίου, δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο γνωριμίας με τον μαθητή, από την παρουσίαση του ιστορικού σημειώματος στη σελ.17 (βλ. σχήμα), που αφορά τον Γκάους (Karl Friedrich Gauss, 1777-1850), ο οποίος το 1789, άρχισε να μαθαίνει τους αριθμούς σε ένα χωριό της Γερμανίας.

[Να η πρώτη ερώτηση: Πόσο χρονόν ήταν ο Γκάους τότε και τι τάξη πήγαινε;]

Ο δάσκαλος έβαλε στους μαθητές να υπολογίσουν το άθροισμα 1+2+3+4+...+97+98+99+100 για να κάνει εκείνος μια δουλειά που είχε. 

[Δεύτερη ερώτηση: γιατί χρησιμοποιεί τα εισαγωγικά εδώ το βιβλίο; Είναι μαθηματικό σύμβολο! Τα χρειαζόμαστε;]

Βέβαια ο Γκάους απάντησε αμέσως (και σίγουρα θα έκανε τον δάσκαλό του έξω φρενών) αλλά επειδή ο δικός μας μαθητής δεν πρόκειται να καταλάβει τις παρενθέσεις και τη λύση όπως την παρουσιάζει το σχολικό βιβλίο, και πριν τρομοκρατηθεί, καλό είναι να ακούσουμε τη χρήσιμη συμβολή του George Polya (μίκρυνε λίγο τους αριθμούς και μείωσε τη δυσκολία του προβλήματος) ώστε να ξεκινήσουμε υπολογίζοντας το άθροισμα 1+2+3+...+8+9+10 και να εξηγήσουμε πώς "λυγίζουμε" αυτή τη γραμμή των αριθμών στη μέση, βάζοντας τον μικρότερο κάθε φορά με τον μεγαλύτερο. (Παρατήρηση: η "μέση" εδώ είναι δύο νούμερα μαζί, γιατί έχουμε άρτιο πλήθος αριθμών να προσθέσουμε).

Μπορούμε έτσι να οπτικοποιήσουμε τα μαθηματικά με το παράδειγμα αυτό. Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ και μια μεζούρα που έχω πάντα στην τσάντα μου (τη βρίσκει κανείς μπερδεμένη κάπου μέσα στα σύνεργα ραπτικής) γιατί μου φαίνεται κάποιες φορές χρήσιμη στη γεωμετρία αλλά και στην τριγωνομετρία στο Λύκειο. Διπλώνω τη μεζούρα στη μέση και έτσι φαίνεται ξεκάθαρα η ιδέα της λύσης...

Αφού καταλάβει ο μαθητής τι "παίζει" για τα πρώτα δέκα νούμερα, τότε τον αφήνουμε να δουλέψει το άθροισμα για τα πρώτα 100 νούμερα και μετά, αν έχει κέφι, ας κάνει και τα πρώτα 1000.

Στο τέλος ασφαλώς θα αναφέρουμε πόσο σημαντική ήταν η ιδέα αυτή και πώς με μια έξυπνη ιδέα μπορούμε να γλιτώσουμε χρόνο και κόπο. Ο μαθητής θα το έχει ήδη καταλάβει και σίγουρα θα του μείνει για να το συζητήσει και με τους φίλους του όταν τους δει. Έχουμε πλέον γνωριστεί καλύτερα μαζί του.

Καλή χρονιά να έχουμε!

Η έννοια της συνάρτησης στο Wikipedia

Το wikipedia εξελίσσεται διαρκώς και φιλοδοξεί να αποτελέσει το μεγάλο βιβλίο γνώσης για όλα τα θέματα. Απλουστεύοντας υπερβολικά και μονοπωλώντας τη γνώση όμως δεν μπορούμε να έχουμε επιστήμη on-line με αντιγραφή επικόλληση των σκέψεων ενός και μόνο εμπειρογνώμονα - οποιουδήποτε - ακόμη και ο ίδιος ο Αρχιμήδης να ήταν συντάκτης! Μην βιάζεστε να πετάξετε τα βιβλία σας λοιπόν. Θα αποκτήσουν συλλεκτική αξία: ακόμα και αυτά του ΟΕΔΒ.

Παράδειγμα: Η έννοια της συνάρτησης στα Μαθηματικά στο Wikipedia

Οι έξι τύποι προσωπικότητας του Holland ως εργαλείο στον Επαγγελματικό Προσανατολισμό

Οι έξι τύποι προσωπικότητας του John Holland είναι:

Πρακτικός - Ρεαλιστικός (Realistic)
Τα άτομα που υπάγονται στον πρακτικό τύπο, είναι πρακτικοί και ρεαλιστές, εσωστρεφείς, απόλυτοι και δογματικοί, εύρωστοι και επίμονοι, ενώ στις ενέργειές τους είναι αποτελεσματικοί, μεθοδικοί, προσγειωμένοι και συνήθως ευθείς και ειλικρινείς. Διαθέτουν τεχνικές, μηχανολογικές, και χειρωνακτικές ικανότητες, χειρίζονται με επιδεξιότητα εργαλεία, μηχανικά συστήματα και ηλεκτρονικό εξοπλισμό και συνήθως στρέφονται σε τεχνικά, τεχνολογικά, μηχανολογικά και κατασκευαστικά επαγγέλματα.

Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς προσανατολίζει σε εργασίες με πρακτικό, τεχνικό και συχνά υπαίθριο προσανατολισμό, με άμεσα ορατό αποτέλεσμα, καθώς και στην ανάπτυξη παραδοσιακών αξιών που έχουν σχέση με την εξουσία και τις οικονομικές απολαβές. Επαγγέλματα που ταιριάζουν με τον ίδιο τύπο είναι, μεταξύ άλλων, ο πολιτικός μηχανικός, ο μηχανολόγος-μηχανικός, ο χημικός-μηχανικός, ο γεωλόγος, ο μηχανικός μεταλλείων, ο γεωπόνος, ο ιχθυολόγος, ο δασολόγος, ο ηλεκτρονικός-πληροφορικός υλισμικού κλπ.

Ερευνητικός (Investigative)
Στον ερευνητικό τύπο υπάγονται άτομα με ευρηματική, ανήσυχη, δημιουργική και κριτική σκέψη, με ιδιαίτερη κλίση στις επιστήμες και την έρευνα. Είναι ανεξάρτητοι, πολυσύνθετοι και διανοούμενοι ως χαρακτήρες, ευρηματικοί, παρατηρητικοί, έως και περίεργοι. Διαθέτουν αναλυτικές, συνθετικές ικανότητες και διακατέχονται από ριζοσπαστική, κριτική και επικριτική διάθεση, είναι εσωστρεφείς, μάλλον απαισιόδοξοι, επιφυλακτικοί και μετριόφρονες.

Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς συνδέει με δραστηριότητες που συνεπάγονται τη συστηματική και καινοτόμο έρευνα, την κατανόηση και τον έλεγχο των φυσικών, βιολογικών, πολιτιστικών και κοινωνικών φαινομένων.

Ο ερευνητικός τύπος θα μπορούσε να διαχωριστεί σε δύο υποτύπους: α) τον ερευνητικό–θετικό τύπο, με ιδιαίτερες προτιμήσεις και δεξιότητες προς τα μαθηματικά, τη φυσικοχημεία, την τεχνολογία και τα συναφή επαγγέλματα και β) τον ερευνητικό-γραμματικό τύπο, με ροπή προς τις γλωσσικές και γραμματικές δεξιότητες, τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες και τα αντίστοιχα επαγγέλματα και θέσεις εργασίας.

Καλλιτεχνικός (Artistic)
Οι καλλιτεχνικοί τύποι είναι πολύπλοκοι χαρακτήρες, ευαίσθητοι, ατίθασοι και αφηρημένοι, χωρίς τάξη, δυσπροσάρμοστοι και συναισθηματικοί. Είναι εκδηλωτικοί, παρορμητικοί και ευφάνταστοι, συχνά αναποτελεσματικοί αλλά και αυθεντικοί, ιδεαλιστές και ρομαντικοί. Προσανατολίζονται σε ελεύθερες, αφηρημένες και μη συστηματικές δραστηριότητες και προφανώς ενδιαφέρονται και κλίνουν προς τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα.

Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς ενθαρρύνει να θεωρούν τους εαυτούς τους αντικομφορμιστές και ανεξάρτητους χαρακτήρες. Η ιδιαίτερη κλίση, το φυσικό ταλέντο του καθενός προς κάποια τέχνη, προς τη μουσική, τη ζωγραφική, το χορό, το θέατρο κλπ., αποτελεί κύριο συστατικό του τύπου αυτού και είναι πρωταρχικής σημασίας για μια αξιοπρεπή καριέρα στη δύσβατη, όσο και ενδιαφέρουσα διαδρομή των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων.

Κοινωνικός (Social)
Όσοι υπάγονται στον κοινωνικό τύπο, είναι κατά κύριο λόγο φιλικοί, συνεργάσιμοι, ευγενείς, εξωστρεφείς, ευχάριστοι, θερμοί και ζωντανοί χαρακτήρες, συνήθως υπομονετικοί, αλληλέγγυοι, εξυπηρετικοί και συγκαταβατικοί. Αναπτύσσουν καλές σχέσεις με τρίτους, διαθέτουν πειθώ, παρέχουν τη συνδρομή τους σε όσους τη χρειάζονται και εμπλέκονται σε δραστηριότητες που συνεπάγονται τις δημόσιες σχέσεις, την επικοινωνία, την πληροφόρηση, την εκπαίδευση, τη θεραπεία, την αλληλεγγύη και την πρόνοια. Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς οδηγεί στο να αναπτύσσουν δεξιότητες επικοινωνίας, κατανόησης και συνεργασίας.

Οι κοινωνικοί τύποι θα μπορούσαν να διαχωριστούν σε δύο υποτύπους: α) τους κοινωνικούς-εξωστρεφείς και τους κοινωνικούς-αλληλέγγυους. Οι πρώτοι χαρακτηρίζονται από δεξιότητες δημοσίων σχέσεων, ικανότητες πωλήσεων και προσωπικής ανέλιξης, η κοινωνικότητά τους δηλαδή συνδυάζεται με σκοπούς, στόχους και προσωπικές φιλοδοξίες. Συναφή επαγγέλματα είναι του στελέχους δημοσίων σχέσεων, του πωλητή, του δημοσιογράφου.

Οι δεύτεροι χαρακτηρίζονται περισσότερο από «αλληλέγγυα κοινωνικότητα», από ιδεαλισμό, συναισθηματισμό, γενναιοδωρία, ανθρωπισμό ή ακόμη και αυτοθυσία και ταιριάζουν περισσότερα σε επαγγέλματα εκπαίδευσης, πρόνοιας, υγείας, περίθαλψης, ανθρώπινης συνεργασίας και αλληλεγγύης γενικότερα.

Επισημαίνεται και εδώ ότι επιμέρους χαρακτηριστικά της κάθε προσωπικότητας, όπως τα παραπάνω, μπορεί να ενυπάρχουν ταυτόχρονα σε κλιμακούμενες αναλογίες, σε διάφορα άτομα.

Επιχειρηματικός (Enterprising)
Στον επιχειρηματικό τύπο υπάγονται άτομα που διαθέτουν ηγετικές ικανότητες, άνθρωποι που είναι φιλόδοξοι, κυριαρχικοί, ενεργητικοί, ανταγωνιστικοί, κοινωνικοί, αισιόδοξοι, αποφασιστικοί και δημιουργικοί. Επιπλέον, μπορεί να χαρακτηριστούν ως επίμονοι, απόλυτοι, ανήσυχοι, δραστήριοι, εξωστρεφείς, ενθουσιώδεις, ριψοκίνδυνοι, επινοητικοί, δυναμικοί, γενναίοι, αλλά και συχνά εγωκεντρικοί, επιθετικοί και αυταρχικοί.

Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς οδηγεί στην ανάπτυξη επιχειρημάτων αλλά και μεθόδων πειθούς και χειραγώγησης τρίτων, ενώ θεωρούν τους εαυτούς τους δημοφιλείς, και γεμάτους αυτοπεποίθηση. Συχνά κρίνουν τον κόσμο απλουστευμένα και συμβατικά, με βάση το κοινωνικό κύρος και την εξουσία.

Είναι προφανές ότι οι επιχειρηματικοί τύποι ταιριάζουν με διευθυντικές και ηγετικές θέσεις και επαγγέλματα, όπου ενυπάρχει οικονομική διάσταση, επιχειρηματικότητα και δυνατότητες ιεραρχικής ανέλιξης.

Συμβατικός - Οργανωτικός (Conventional)
Οι συμβατικοί τύποι αποδέχονται τον καθιερωμένο τρόπο ζωής, τις αποδεκτές αξίες της κοινωνίας και την υφιστάμενη ιεραρχία εξουσίας, είναι αφοσιωμένοι, ευσυνείδητοι με ανεπτυγμένο ιδιαίτερα το αίσθημα της οικονομίας. Είναι επιμελείς, ευπροσάρμοστοι, πειθαρχημένοι, προσεκτικοί, τακτικοί, πρακτικοί, ακριβείς, ψύχραιμοι, συνεργάσιμοι, αξιόπιστοι, συχνά δογματικοί και εσωστρεφείς, ευσυνείδητοι, μεθοδικοί και οργανωτικοί.

Τα άτομα που υπάγονται στον τύπο αυτό, προσανατολίζονται σε δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται από τάξη, ακρίβεια και μεθοδικότητα. Το υπερκείμενο εργασιακό περιβάλλον τούς οδηγεί σε καθιερωμένες επαναλαμβανόμενες εργασίες που απαιτούν πειθαρχία, υπολογιστικές, λογιστικές, υπαλληλικές και επιχειρηματικές ικανότητες. Ταιριάζουν με επαγγέλματα όπως ο στρατιωτικός, ο αστυνομικός, ο δημόσιος ή ο διπλωματικός υπάλληλος, το στέλεχος επιχειρήσεων, ο βιβλιοθηκονόμος, ο συμβολαιογράφος, ο λογιστής κλπ.

Το εξάγωνο του Holland
Για την εύρεση της συγγένειας των διάφορων τύπων, ο John Holland έχει αναπτύξει ένα σχήμα εξαγώνου, γνωστό και ως “Holland’s hexagon”, σύμφωνα με το οποίο οι ομοιότητες και οι διαφορές ανάμεσα στους έξι τύπους προσωπικότητας απεικονίζονται με το ακόλουθο σχήμα:



Οι τύποι προσωπικότητας που είναι πιο κοντά μεταξύ τους παρουσιάζουν μεγαλύτερες ομοιότητες. Ο πρακτικός και ο ερευνητικός τύπος π.χ., όπως εμφανίζονται στο πάνω αριστερά και στο πάνω δεξιά μέρος του σχήματος, συνήθως εμφανίζουν περισσότερα κοινά ενδιαφέροντα.

Ενώ αντίθετα, ο πρακτικός και ο κοινωνικός έχουν μεγαλύτερες διαφορές. Ο συμβατικός τύπος έχει συνήθως περισσότερα κοινά ενδιαφέροντα με τον επιχειρηματικό και τον πρακτικό και λιγότερα με τον κοινωνικό, τον καλλιτεχνικό και τον ερευνητικό.

Τα περισσότερα άτομα είναι συνήθως πολυσύνθετοι χαρακτήρες που εμπεριέχουν επιμέρους στοιχεία από τους διάφορους τύπους προσωπικότητας, με περισσότερες ή μικρότερες αναλογίες από τον καθένα.

Η διασπορά και το κατά περίπτωση εύρος του ιστογράμματος με τους τύπους προσωπικότητας, όπως εμφανίζονται στην εξατομικευμένη προσωπική έκθεση, μπορεί να οδηγήσουν σε κατάλληλα συμπεράσματα για το σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού.

Στη θεωρία του Holland, αλλά και σε διάφορες άλλες επιστημονικές αναλύσεις έχουν στηριχτεί πολυάριθμες πρακτικές εφαρμογές, με τις οποίες διερευνάται η ανθρώπινη προσωπικότητα και επιχειρείται η συσχέτισή της με διάφορα επαγγέλματα και κατ’ επέκταση με συγγενείς σπουδές και καριέρα.

Πηγή: https://www.careergatetest.com/content/view/161/155/lang,el/

7 λόγοι για να επιλέξει κανείς το Τμήμα Μαθηματικών της Αθήνας

Προς όλους τους μαθητές, οι οποίοι τελείωσαν τις Πανελλαδικές εξετάσεις και σκέφτονται να σπουδάσουν Μαθηματικά.

Πολλοί μαθητές αυτή την εποχή απευθύνονται στο Τμήμα Μαθηματικών και ερωτούν για το πρόγραμμα Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών σπουδών του Τμήματος. Έχουν επίσης ερωτήματα για την οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών απευθύνεται σε όλους τους παραπάνω και λέει τα εξής:
1. Τα Μαθηματικά είναι μία επιστήμη με σπουδαία θεωρητικά επιτεύγματα και εξ ίσου σπουδαίες εφαρμογές. Σχεδόν σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους τα Μαθηματικά προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες.
2. Οι προπτυχιακές σπουδές είναι διαρθρωμένες σε 8 εξάμηνα (4 έτη) . Μπορεί κανείς να δει λεπτομέρειες από τον οδηγό σπουδών, ο οποίος δημοσιεύεται σε άλλο μέρος της σελίδας αυτής.
3. Το επίπεδο σπουδών είναι υψηλό και απαιτητικό, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους αποφοίτους μας να έχουν αρκετά προσόντα ώστε να διεκδικήσουν είτε άμεσα θέση εργασίας είτε θέση σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών
4. Στο Τμήμα Μαθηματικών λειτουργούν αρκετά χρόνια 7 κύκλοι Μεταπτυχιακών σπουδών υψηλής στάθμης. Πληροφορίες θα βρείτε επίσης στον ιστότοπο αυτόν. Πολλοί απόφοιτοι των προγραμμάτων αυτών έχουν βρει εργασία ανάλογη των σπουδών τους.
5. Υπάρχουν αρκετά είδη υποτροφιών που μπορεί να διεκδικήσει κάποιος φοιτητής, ανάλογα με την επίδοσή του.
6. Για τη ζωή, τις σπουδές και τις αρχικές δυσκολίες δείτε εδώ τις συμβουλές από τη σκοπιά ενός φοιτητή.
7. Το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι το πρώτο Τμήμα Μαθηματικών που ιδρύθηκε στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο προσελκύει τους ικανότερους φοιτητές στα Μαθηματικά και φροντίζει πάρα πολύ την εκπαίδευση και στο προπτυχιακό και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών.
Το ερευνητικό έργο που επιτελείται στο Τμήμα προέρχεται από το υψηλής στάθμης προσωπικό του
Το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι μία πολύ καλή επιλογή.
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή απορία σας μη διστάσετε να γράψετε στην διεύθυνση webmaster@math.uoa.gr

Πηγή: http://noether.math.uoa.gr/Faculty/announcements/5-logoi-gia-na-epileksei-kaneis-to-tmma-mathimatikn-tis-athnas

Λίγο στρες κάνει καλό στις πανελλαδικές

Όσοι διαβάσουν έως την τελευταία στιγμή για τις πανελλαδικές εξετάσεις μπορούν να απομνημονεύσουν καλύτερα τα μαθήματά τους, καθώς το στρες που προκαλούν στον οργανισμό τους, βοηθά τη μνήμη και τη γνωσιακή λειτουργία.

Στο πλαίσιο της μελέτης οι ειδικοί ανακάλυψαν πως οι ορμόνες που παράγονται όταν είμαστε στρεσαρισμένοι, προκαλούν μεταβολές στα κύτταρα του εγκεφάλου, οι οποίες τελικά βοηθούν στην ευκολότερη απομνημόνευση.

«Η μελέτη αυτή μας δείχνει πως όταν οι μαθητές αισθάνονται στρες βοηθούν τον εγκέφαλό τους και μπορεί να προσλάβει πολλές περισσότερες πληροφορίες», εξηγεί ο καθηγητής Hans Reul, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Bristol της Βρετανίας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το διάβασμα υπό πίεση φαίνεται πωςεπαναπρογραμματίζει το DNA των κυττάρων του εγκεφάλου, μέσα από τη λεγόμενη επιγενετική διαδικασία (αλλαγές στα γονίδια υπό την επίδραση του εξωτερικού περιβάλλοντος),με αποτέλεσμα είτε να αυξάνεται, είτε να μειώνεται η έκφραση ορισμένων γονιδίων.

«Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυσάρεστες αναμνήσεις έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. Αυτό οφείλεται στο στρες» εξηγεί ο Reul, για να καταλήξει «από βιολογική άποψη, το στρες είναι σημαντικό, γιατί μας βοηθάει ναθυμόμαστε κάτι που μας πλήγωσε ή μας απειλεί».

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ορμόνες του στρες που απελευθερώνονται στο αίμα, αλλάζουν τις λειτουργίες των γονιδίων και στη συνέχεια προκαλούν μεταβολές στα εγκεφαλικάκύτταρα και ειδικότερα στον ιππόκαμπο, δηλαδή του κέντρου επεξεργασίας της μνήμης και της μάθησης. Αυτή η αυξημένη δικτύωση και επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων υπό το καθεστώς άγχους, είναι που βοηθά στην αποτύπωση αποτυπώνει" στην μνήμη τιςαναμνήσεις (άρα και τα μαθήματα).

Οι ειδικοί, πάντως, σπεύδουν να διευκρινίσουν ότι το υπερβολικό ή το χρόνιο στρες δεν βοηθούν στην απομνημόνευση νέων δεδομένων.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Experimental Neurology.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ - Υγεία

Αρχιμήδης: η ιδιοφυία


Είναι εκπληκτικό πόσες από τις σημαντικές εξελίξεις των μαθηματικών της σύγχρονης εποχής έχουν την προέλευση τους σε εργασίες που έγιναν δυο χιλιετηρίδες πριν, από τους αρχαίους Έλληνες· όπως άρεσε στον Julian Lowell Coolidge, το διάσημο γεωμέτρη του Χάρβαρντ που έζησε στις αρχές του αιώνα μας, να λέει: «Τότε στη γη κατοικούσαν γίγαντες». Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο μεγαλύτερος από όλους αυτούς τους γίγαντες ήταν ο περίφημος Αρχιμήδης από τις Συρακούσες, ένας άνθρωπος με απίστευτο μαθηματικό ταλέντο.

Ο Αρχιμήδης (287 π.Χ.-212 π.Χ.) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς, φυσικούς και μηχανικούς της αρχαιότητας ο οποίος επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή επιστημονική σκέψη, καθώς και τους Άραβες επιστήμονες, οι οποίοι αντέγραψαν όλα τα έργα του στα αραβικά, γλώσσα στην οποία διασώθηκαν αρκετά, αφού τα πρωτότυπα είχαν χαθεί.

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 2800 χρόνια, όταν οι Έλληνες θέλησαν να αποικίσουν τη λεκάνη της Μεσογείου. Μεταξύ των επιλεγμένων προορισμών τους οι Συρακούσες, που ιδρύθηκαν το 733 π.Χ., και γνώρισαν ιδιαίτερη ακμή των περίοδο του Ιέρωνα Β', το 275 - 215 π.Χ. Στον κόσμο της εποχής του Αρχιμήδη, έχει περατωθεί η Ελληνιστική περίοδος, ο Μέγας Αλέξανδρος έχει πεθάνει ενώ ήδη αρχίζει να δημιουργείται η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ήδη το 287 π.Χ., χρονιά που γεννιέται ο Αρχιμήδης, παρατηρείται μετατόπιση των πνευματικών κέντρων σε περιφερειακό επίπεδο όπως στην Αλεξάνδρεια, τη Σελεύκεια και την Αντιόχεια. Οι συγκρούσεις, οι πόλεμοι θα οδηγήσουν τον νεαρό Αρχιμήδη για σπουδές στην Αλεξάνδρεια, ο οποίος θα επιστρέψει αργότερα στην αγαπημένη του πατρίδα ώστε να συνεχίσει τις μελέτες του. Ανήκε στους ιδεαλιστές φιλοσόφους - επιστήμονες οι οποίοι πίστευαν "στην ανωτερότητα της νοητής ιδέας" ενώ θεωρούσαν "μειωτική την πρακτική εφαρμογή των ανακαλύψεών τους". Μόνο μετά την παρότρυνση του Ιέρωνα Β' ο Αρχιμήδης άρχισε να εφαρμόζει στην πράξη όσα είχε ανακαλύψει. Η ιστορία τελειώνει το 212 π.Χ. όταν ο Αρχιμήδης σε ηλικία 75 ετών πέφτει νεκρός από το μαχαίρι ενός στρατιώτη (μία από τις τρεις εκδοχές που παρουσιάζονται), αφού προηγουμένως έχει δημιουργήσει με τις αμυντικές και μηχανικές του κατασκευές μεγάλα προβλήματα στον ύπατο Μάρκο Κλαύδιο Μάρκελλο και στην προσπάθειά του να κυριεύσει τις Συρακούσες. Στον μεγάλο επιστήμονα αποδίδεται η φράση "Μη μου τους κύκλους τάραττε" την ώρα που το μαχαίρι του στρατιώτη βάζει τέλος στη δημιουργική του ζωή, ενώ γνωστή είναι και φράση του "Εύρηκα! Εύρηκα!" όταν ανακάλυψε τη δύναμη της άνωσης.

Πληροφορίες: http://www.sciencenews.gr/ | http://www.ellinikoarxeio.com | http://el.wikipedia.org/wiki/Αρχιμήδης | http://en.wikipedia.org/wiki/Archimedes

Τι διαβάζουν οι Έλληνες;

Τελευταία αυξήθηκε ο ιδιωτικός δανεισµός βιβλίων αλλά και η επισκεψιµότητα των βιβλιοθηκών (τις επισκέπτονται 19% των αναγνωστών έναντι 13% το 1999)

Το κοινό των αναγνωστών είναι τελικά γένους θηλυκού, όπως συνηθίζουµε τα τελευταία χρόνια; Η 3η Πανελλήνια Ερευνα που διενήργησε η Metron Analysis για λογαριασµό του ΕθνικούΚέντρου Βιβλίου, τους µήνες Νοέµβριο και ∆εκέµβριο του 2010, δίνει την εξής απάντηση: είναι πολύ περισσότερες οι γυναίκες που διαβάζουν, αλλά διαβάζουν σχεδόν αποκλειστικά µυθιστορήµατα – όπως επίσης βιβλία ψυχολογίας και θρησκείας. Είναι επίσης πολύ περισσότερεςοι γυναίκεςπου ανήκουνστο τµήµα του πληθυσµού, το οποίο διαβάζει απόένα έως εννέα βιβλία τον χρόνο. Από κει και πέρα τα πράγµατα περιπλέκονται: ένα 9,4% τωνγυναικών δηλώνει ότι διαβάζει πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο, αλλά το ίδιο δηλώνει και το 6,8% των ανδρών. Οι άνδρες, επίσης, διαβάζουν περισσότερο απότις γυναίκες ιστορία, φιλοσοφία, κοινωνικές επιστήµες, αρχαίους συγγραφείς, πολιτικά βιβλία,βιβλία ταξιδιών, αποκρυφισµού, θετικών επιστηµών. 

Η έρευνα πραγµατοποιήθηκε σε σταθµισµένο δείγµα 1.500 ανθρώπων και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. ∆είχνει λ.χ., επιβεβαιώνοντας δύο παλιότερες έρευνες που έγιναν για λογαριασµό του ΕΚΕΒΙ (1999και 2004), ότι η ανάγνωση δεν είναι υπόθεση λίγων χιλιάδων ανθρώπων, όπως συνηθίζει ναλέει τµήµα των επαγγελµατιών του βιβλίου. Σχεδόν 800.000 άνθρωποι διαβάζουν πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο (αυξήθηκαν κατά 80.000 σε µία δεκαετία), ενώ αυξήθηκε σηµαντικά το ποσοστό των ασθενέστερων αναγνωστών, όσων διαβάζουν έστω ένα βιβλίο τον χρόνο. Υπάρχει βέβαια πάντα ένα 40% του πληθυσµού που κυριολεκτικά δεν ανοίγει βιβλίο. Η έρευνα δείχνει ότι οι βιβλιόφιλοι δεν είναι άνθρωποι που µένουν κλεισµένοιστο σπίτι διαβάζοντας,όπως θέλει το γνωστό κλισέ. Αντίθετα συµµετέχουν περισσότερο από τον µέσοόρο στην πολιτιστική ζωή:διαβάζουν εφηµερίδες,ακούν ραδιόφωνο,πηγαίνουν σινεµά, θέατρο, επισκέπτονται εκθέσεις, αρχαιολογικούς χώρους περισσότερο από άλλους. Επίσης βγαίνουν έξω περισσότερο, σε εστιατόρια, καφέ, µπαρ, κέντρα µε ζωντανή µουσική, ενώ πηγαίνουν περισσότερο και σε γυµναστήρια.Το µόνο που κάνουν λιγότερο είναι να βλέπουντηλεόραση. Ο γενικός πληθυσµός παρακολουθείκατά µέσον όρο3 ώρες και 18 λεπτά τηλεόραση, οι ασθενέστεροι αναγνώστες 2 ώρες και 45 λεπτά και οι συστηµατικότεροι αναγνώστες 2 ώρες και 11 λεπτά.

Κατά τα άλλα, η στάση του κοινού απέναντι στο βιβλίο έχει να κάνει πολύ µε το επίπεδο εκπαίδευσης, το αν µένει κανείς σε πόλη ή χωριό. Σχετίζεται επίσης µε το φύλο αλλά και τη γλωσσοµάθεια ή και την προηγούµενη διαµονή σεχώρες του εξωτερικού. Τελευταία παίζει (αρνητικό) ρόλο καιη επιµήκυνση του χρόνου εργασίας αφού σε αυτούς που δηλώνουν ότι δεν διαβάζουν καθόλου βιβλία ο µέσοςόρος χρόνου εργασίας είναι 48,4 ώρες την εβδοµάδα.

«Η έρευνα δείχνει ότι οι συστηµατικοί αναγνώστες µπορεί να µην αυξήθηκαν, αποκτούν όµως καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και γίνονται πιο συνειδητοί», καταλήγει ο υπεύθυνος γιατις στατιστικές έρευνες του ΕΚΕΒΙ Σωκράτης Καµπουρόπουλος.


Πηγή: TA NEA On-line - Τι διαβάζουν οι Ελληνες

20 Ερωτήσεις στην πρόεδρο του συλλόγου ενηλίκων με εμπειρία καρκίνου στην παιδική και εφηβική ηλικία «ΚΥΤΤΑΡΟ»

Η πλειονότητα των παιδιών µε καρκίνο γίνεται καλά µε τη σωστή θεραπεία
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα ΝΕΑ On-line: Τρίτη 5 Απριλίου 2011
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΕΥΗ ΣΑΛΤΟΥ

1. «Κύτταρο»: πώς προήλθε το όνοµα του συλλόγου;

Οι ενήλικοι, που ωςπαιδιά ή έφηβοι είχαµε καρκίνο, δώσαµε το όνοµα «Κύτταρο»στον σύλλογο, εξαιτίας του κυττάρου εκείνουπου άλλαξετην υγεία µας και τη ζωή µας.

2. Ηταν αναγκαία η δηµιουργία του;

Ναι, γιατίοι αποθεραπευµένοι νέοιαπό καρκίνο παιδικής και εφηβικής ηλικίας δεν είχαν τη δική τους φωνή, για να διεκδικήσουν δικαιώµατα και να ενηµερώσουν σχετικά µε τον καρκίνο.

3. Καρκίνος στην παιδική ηλικία…
Προκαλείται όταν τα κύτταρα του οργανισµού αναπτύσσονται υπερβολικά, δηµιουργώντας όγκους σε διάφορα σηµεία του σώµατος. Η πιο συνηθισµένη µορφή παιδικού καρκίνου είναι η λευχαιµία.

4. Τι βιώνει ένα παιδί µε λευχαιµία;

Την ανατροπή της καθηµερινής του ζωής, τον πόνο περίπλοκων ιατρικώνθεραπειών και την κοινωνική αποµόνωση και περιθωριοποίηση.

5. Ο καρκίνος, όµως, νικιέται…
Για τον καρκίνο στην παιδική ηλικία, η πραγµατικότητα είναιπολύ ενθαρρυντική κι ελπιδοφόρα. Τα περισσότερα παιδιά καταφέρνουν να αφήνουν τον καρκίνο πίσω τους καινα ζουν µια φυσιολογική ζωή.

6. Τα παιδιά βγαίνουν πιο δυνατά…
«…κι όταν φτάσειςστο χείλος του γκρεµού, δυοπράγµατα µπορεί να συµβούν: ή θα γυρίσεις πίσω ή θα µάθεις να πετάς…».

7. Ποια τα ποσοστάίασης;
Σήµερα, χάρις στην εξέλιξη και τη διαρκή βελτίωση των θεραπευτικών µέσων που διαθέτει η ιατρική, 2 στα 3 παιδιά θεραπεύονται και είναι ικανά να επανέλθουν στον φυσιολογικό τρόπο ζωής.

8. Πρώτο Ογκολογικό Νοσοκοµείο για Παιδιά: η δηµιουργία του ήταν ανακούφιση;

Επειτα από κάποιοχρονικό διάστηµα λειτουργίας θαείµαστε σε θέση να γνωρίζουµε. Σε κάθε περίπτωση, ανακούφιση προσφέρει το έµψυχο δυναµικό των Παιδιατρικών Ογκολογικών Τµηµάτων.

9. Για τα παιδιά της περιφέρειας είναι πιο δύσκολα;

Σίγουρα. Αναγκάζονται να δώσουν τη µάχη µε τον καρκίνο σε ξένο γήπεδο, µακριάαπό συγγενείς, φίλους και ό,τι ώς τότε αποτελούσε τη ζωή τους.

10. Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Η συµπαράσταση προς παιδιά κι εφήβους που τώρα νοσούν και τους ενηλίκους που έχουν νοσήσει από καρκίνο, αλλά και η ενηµέρωση των µελών και τουευρύτερουκοινωνικού περιβάλλοντοςσχετικά µε τον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας.

11. Υπάρχει κάποιος που δεν έχετε πετύχει;

Κύριο µέληµατου συλλόγου είναι η δηµιουργία όλων εκείνων των συνθηκών που απαιτούνται για τηνκατάργηση της κοινωνικής αποµόνωσης των ενηλίκων που έχουν νοσήσει κι έχουµε αρκετό δρόµο µπροστά µας.

12. Πόσο σηµαντική είναι η ψυχολογική στήριξη για όσους νόσησαν ή νοσούν τώρα από καρκίνο;

Οσο σηµαντικόείναι να σου πετάξουνένα σωσίβιο ενώ πνίγεσαι ή να ανακαλύψεις το φως ενός φάρου εν µέσω καταιγίδας και θαλασσοταραχής.

13. Οι οικογένειες χρειάζονται στήριξη;

Χρειάζονται συνεχή στήριξη σε κοινωνικό - επαγγελµατικό επίπεδο, ώστενα διατηρήσουν όσα είχαν πριν από τον κεραυνό»του καρκίνου, αλλά καισε ψυχοκοινωνικό επίπεδο ώστενα µην αισθάνονται µόνοι στην άνιση µάχη που δίνουν.

14. Κοινωνική αποµόνωση όσων έχουν νοσήσει από καρκίνο κατά την παιδική ηλικία…
Ο φόβος και η άγνοια οδηγούν τα άτοµα αυτά στο περιθώριο της ζωής εκείνης πουέχουν παλέψει µενύχια καιµε δόντια για να την κερδίσουν…

15 Πώς θα σταµατήσει;
Ναγίνεικατανοητό πως η πλειονότητα των παιδιών µε καρκίνο, ακολουθώντας τοκατάλληλοθεραπευτικό σχήµα, γίνεται καλά, χωρίς ο καρκίνος να τους έχει αφήσει κουσούρια ή µειονεξίες.

16. Πόσο σηµαντική είναι η πληροφόρηση του κοινού;

Η σωστή και ολοκληρωµένη ενηµέρωση θα εξαλείψει την περιθωριοποίηση.

17. Ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ σ’ αυτή την ενηµέρωση;

Μπορεί να επικοινωνεί την αλήθεια: ο καρκίνοςµπορεί να ιαθεί –και µάλισταχωρίς να καταφύγουµε στο εξωτερικό, καθώς στην Ελλάδα ακολουθούνται τα ίδιαδιεθνώς αναγνωρισµένα θεραπευτικά πρωτόκολλα.

18. Πώς µπορεί ο κόσµος να βοηθήσει;

Στηρίζοντας το έργο του συλλόγου µας καιτου Συλλόγου «Φλόγα», νασυµπαρασταθεί στους ενηλίκους που ξεπέρασαν τον σκόπελο τουκαρκίνου και να συµµετάσχει στην ορθή ενηµέρωση της κοινωνίας.

19. Η Πολιτεία;
Ενισχύονταςτα ογκολογικά τµήµατα µετο απαιτούµενο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και εξοπλισµό αιχµής, αλλά και µε θεσµούς και νόµους πουστηρίζουν τους αποθεραπευµένους.

20. Οι επόµενες δράσεις σας;

Η πασχαλινή µας εορταγορά το Σάββατο 9 Απριλίου 10 π.µ. - 8µ.µ. και την Κυριακή 10 Απριλίου 10 π.µ. - 6 µ. µ. στο Πνευµατικό Κέντροτου ∆ήµου Αθηναίων

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4625666
Πληροφορίες: http://www.tokyttaro.gr/

Νέο σχολείο: Γιατί τα θρησκευτικά;

Απόσπασμα από σχόλιο του Κώστα Γιαννακίδη στο Blog protagon.gr (31/3/2011)

...
Η υπουργός ίσως δεχθεί κριτική για την κατάργηση της Πληροφορικής από το Λύκειο. Θα ήταν άδικο. Ετσι όπως διδάσκεται η πληροφορική στα ελληνική σχολεία, η διατήρηση της στο Λύκειο θα αποτελούσε κατασπατάληση διδακτικών ωρών. Αν έχεις φτάσει στην εφηβεία χωρίς να γνωρίζεις πως να χρησιμοποιείς υπολογιστή, τότε το Λύκειο δεν έχει να σου προσφέρει κάτι και ίσως και εσύ να μην έχεις να προσφέρεις κάτι σε αυτό.

Αντιθέτως, πίσω από τη θριαμβολογία για την επικείμενη πάταξη της παραπαιδείας ίσως κρύβεται μία αντίφαση. Αν υποθέσουμε ότι αύριο δεν υφίσταται παραπαιδεία, τι θα κάνουν όλοι όσοι συντηρούνται από αυτήν; Πως θα ζήσουν οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί και οι φροντιστές; Εκτός και αν απορροφηθούν σε μοναστήρια που, λόγω υποχρεωτικής διδασκαλίας των θρησκευτικών, θα διατηρήσουν την ακμάζουσα λειτουργία τους. Αμην.

Διαβάστε όλο το άρθρο: Θέματα: Γιατί τα θρησκευτικά;

Protagonistes.gr: Ενδοσχολική βία

Η τρομοκρατία της αθωότητας: Τραμπουκισμοί στα σχολικά προαύλια

Πρωταγωνιστές

Με την ενδοσχολική βία ασχολήθηκαν οι Πρωταγωνιστές την Κυριακή 27 Μαρτίου 2010.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης προσπαθώντας να διερευνήσει την ελληνική εκδοχή της μάστιγας που παγκοσμίως αναγνωρίζεται ως bullying επισκέφθηκε γυμνάσια και λύκεια και συνάντησε θύτες και θύματα στα ίδια προαύλια.

Στην κάμερα της εκπομπής μίλησαν μαθητές που έχουν υποστεί βία αλλά και μαθητές που έχουν ασκήσει βία.
  1. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ  Μέρος 1ο (MEGA)
  2. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ  Μέρος 2ο (MEGA)
  3. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ  Μέρος 3ο (MEGA)
  4. ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ  Μέρος 4ο (MEGA)

Ο Ανδρόνικος, μαθητής Γ’ Λυκείου, έπεφτε συχνά θύμα ξυλοδαρμού από τους συμμαθητές του στο συγκρότημα της Γκράβας. Άλλαξε σχολείο, έχασε δύο χρονιές αλλά σήμερα δηλώνει «η ζωή είναι δική μου, δεν θα σιωπήσω και αυτό συνιστώ και στα άλλα παιδιά που βρίσκονται στη δική μου θέση».

Ο Άρης, μαθητής Α’ Λυκείου, σε σχολείο των Βορείων προαστίων αφηγήθηκε στην κάμερα πως οι συμμαθητές του προσπάθησαν να τον πετάξουν μέσα σε ένα σκουπιδοτενεκέ.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης επισκέφθηκε το 2ου Γυμνάσιο Ασπροπύργου και το Πειραματικό Λύκειο της Βαρβακείου Σχολής στο Ψυχικό προσπαθώντας να καταλάβει από πού πηγάζει αλλά και πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί η βία στα σχολικά προαύλια.

Στην εκπομπή μίλησαν επίσης ψυχίατροι και κοινωνιολόγοι ενώ αναγνωρίσιμα πρόσωπα θυμούνται τα σχολικά τους χρόνια και την εμπλοκή τους σε φαινόμενα bullying. Μεταξύ άλλων μιλούν οι ηθοποιοί Μίνα Ορφανού, Μάκης Παπαδημητρίου, Αντίνοος Αλμπάνης, Αλέξης Γεωργούλης, ο τραγουδιστής Ησαΐας Ματιάμπα, ο αθλητής Βλάσης Μάρας και η δημοσιογράφος Κατερίνα Ζαρίφη.

Πηγή: Η τρομοκρατία της αθωότητας: Τραμπουκισμοί στα σχολικά προαύλια

ΜΙΛΑ... ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ!
Υποστήριξη σε νέους κατά της βίας στο 116-111
Διαφημιστικό σποτ με τον Αντώνη Κανάκη για την ενδοσχολική βία.

Τυχαίο; Δε νομίζω!


Αυτή τη χρονιά θα έχουμε ημερομηνίες ανεπανάληπτες, όλο άσσους, τις εξής: 1/1/11, 11/1/11, 1/11/11 και 11/11/11.

Όλα καλά μέχρι εδώ! Τώρα πάρτε τους 2 τελευταίους αριθμούς του έτους γεννήσεώς σας ή των δικών σας (δεκάδες και μονάδες) και προσθέστε την ηλικία που θα έχετε η θα έχουν στα γενέθλια τους φέτος.

Το άθροισμα που θα βρείτε είναι 111!!!

Η κατάθλιψη του Facebook

Οι γιατροί στις ΗΠΑ προειδοποιούν τους γονείς ότι οι έφηβοι με ανασφάλεια μπορεί να πάθουν κατάθλιψη αν περνούν ώρες στο Facebook
Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ On-line: Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

«Η κατάθλιψη του Facebook» είναι ένας νέος όρος που υιοθέτησαν οι γιατροί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να περιγράψουν την εφηβική κατάθλιψη που προέρχεται από την πολύωρη ενασχόληση με το δημοφιλέστερο site κοινωνικής δικτύωσης.


Σε έρευνα, που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα της αμερικανικής Εταιρίας Παιδιατρικής, οι ειδικοί προειδοποιούν τους γονείς για τις επιπτώσεις του Facebook σε εφήβους με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή ψυχολογικά προβλήματα.

Οι αναρτήσεις χαρούμενων φωτογραφιών, η πληθώρα φίλων και μηνυμάτων μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε έναν έφηβο που έχει πολύ λιγότερες χαρούμενες φωτογραφίες, φίλους ή μηνύματα, σημειώνουν οι ερευνητές .

Για πολλούς εφήβους, το Facebook είναι σήμερα το κύριο «στέκι» τους, διαπιστώνουν οι Αμερικανοί επιστήμονες και για αυτό οι γονείς θα πρέπει να συζητούν με τα παιδιά τους και να τα αποτρέπουν από την πολύωρη ενασχόλησή τους με αυτό.

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4624430

Γνωμικό

"Ποτέ δεν έκανα κάτι αξιόλογο από σύμπτωση, καμιά μου εφεύρεση δεν έγινε κατά λάθος. Όλα έγιναν με σκληρή δουλειά", (Thomas Edison) 

Immanuel Kant: Η αισθητική στη φιλοσοφία


O μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Immanuel Kant είναι ο φιλόσοφος του Διαφωτισμού που συνέδεσε πρώτος τον ορθολογισμό και τον εμπειρισμό τον 18ο αιώνα. Ξεκινώντας από την κριτική και την αμφισβήτηση της μεταφυσικής φιλοσοφίας έστρεψε το βλέμμα πέρα από την οντολογία, στην επιστημολογία. Το κέντρο για τον Καντ ήταν η γνώση.

Γεννήθηκε στην πόλη Königsberg της Ανατολικής Πρωσίας το 1724. Ο Καντ σπούδασε μαθηματικά, θεολογία και φιλοσοφία από το 1740 μέχρι το 1746. Μπορούμε να διακρίνουμε γενικά δύο φάσεις στο έργο του, μέχρι τις αρχές του 1770 την προ-κριτική και από εκεί και πέρα την κριτική. Τα σημαντικότερα έργα του, ωστόσο, γράφτηκαν στην τελευταία περίοδο.

Η καντιανή κριτική φιλοσοφία θεμελιώνεται στη διάκριση της αισθητής και της νοητής γνώσης. Έτσι η γνώση μπορεί να συλληφθεί και σε παραστάσεις του εμπειρικού κόσμου. Το ζητούμενο είναι η αυτοκριτική της γνωστικής ικανότητας που συνοψίζεται στο ερώτημα "τι μπορώ να γνωρίζω;". Ο Καντ, λοιπόν απαντά με μια ιεράρχηση. Μπορούμε να γνωρίζουμε αρχικά με τις αισθήσεις, στη συνέχεια με τη διάνοια και τελικά με το νου.

Επίσης ζητούμενο είναι μια γνώση αποδεδειγμένη που να ισχύει γενικά. Για τον Καντ αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον αν αυτή συνδέεται με a priori καθαρά στοιχεία της αισθητής και νοητικής γνώσης (που ισχύουν υπερβατολογικά, πέρα από την εμπειρία και δεν χρειάζονται καμία απόδειξη). Έτσι η αισθητή και νοητική γνώση δεν αντιμάχονται μεταξύ τους στην καντιανή φιλοσοφία, αντιθέτως η "συνεργασία" τους είναι αναγκαία.

O Goethe χαρακτήρισε τον Kant, όχι μόνο ως τον «αναμφίβολα σημαντικότερο των σύγχρονων φιλοσόφων» αλλά και εκείνον, του οποίου «η διδασκαλία αποδείχθηκε μακράς επιδράσεως και έχει εισχωρήσει βαθύτατα στο γερμανικό πολιτισμό». «Η φιλοσοφία του», συνεχίζει ο Goethe, «έχει επηρεάσει τους πάντες, ακόμα κι αν δεν τον έχουν διαβάσει.»

Τα κυριότερα έργα του Immanuel Kant στην κριτική φιλοσοφία είναι: «Η κριτική του καθαρού λόγου» (1781), «Η κριτική του πρακτικού λόγου» (1788) και «Η κριτική της κρίσης» (1790).

Πολλοί  θεωρούν ότι η ιστορία της φιλοσοφίας τέμνεται από μια διαχωριστική γραμμή το 1781, τη χρονιά της δημοσίευσης του πιο σημαντικού έργου του, της «Κριτικής του καθαρού λόγου». Υπάρχει ένα πριν και ένα μετά. Και μετά τίποτα πλέον δεν ήταν το ίδιο. Πράγματι, είμαστε όλοι λίγο ώς πολύ καντιανοί, ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη τιμή για ένα στοχαστή από το να έχουν επηρεαστεί όλοι από αυτόν χωρίς να το αντιλαμβάνονται.

Ποιος σκέφτεται πλέον σήμερα ότι ο κόσμος είναι μόνον ένας σωρός από αισθήσεις;

Κανείς, επειδή ο Καντ μας δίδαξε να στηρίζουμε σταθερά τον κόσμο πάνω σε στέρεες δομές: τον χρόνο, τον χώρο, την αιτιότητα, την κρίση που σταθμίζει την αλήθεια. Χωρίς αυτά τα στηρίγματα δεν θα μπορούσαμε ούτε να αποκτήσουμε εμπειρία του κόσμου, ούτε να τον σκεφτούμε, ούτε και να έχουμε συνείδηση του εαυτού μας.

Ποιος αντιλαμβάνεται πλέον σήμερα την ηθική ως υποχρέωση να υπακούμε σε ένα κατάλογο -λογικών έστω- εντολών; Κανείς, επειδή ο Καντ μετατόπισε τον άξονα της ηθικότητας πάνω σε διαφορετικές αρχές, πάνω σε μια μορφή που πρέπει να είναι και αυτή τέλεια και όχι πλέον μόνον στα περιεχόμενα. Είναι ηθικό αυτό που πηγάζει από ένα εσωτερικό κριτήριο, το οποίο αναγορεύεται σε οικουμενικό νομοθέτη. Ο ηθικός κανόνας που ορίζω για τον εαυτό μου πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μπορεί να γίνει κανόνας για όλους παντού και πάντοτε.

Ποιος σήμερα, είτε είναι πιστός είτε όχι, μπορεί να διανοηθεί μια θρησκεία η οποία θα απορρίπτει όλους τους κανόνες του λόγου; Θα ήθελα να μπορούσα να πω κανείς, αλλά ας πούμε σίγουρα κανείς στα δικά μας μέρη. Ο Καντ μάς δίδαξε να τοποθετούμε και τη θρησκεία μέσα στους κανόνες του λόγου, για να την υπερβαίνουμε έστω, αν έτσι αποφασίσουμε, αλλά ποτέ για να την αρνούμαστε.

Ποιος πιστεύει πλέον σήμερα ότι εμείς ερχόμαστε στον κόσμο σαν tabula rasa και ότι όλα αυτά που μαθαίνουμε μας έρχονται παθητικά, επειδή μας τα προμηθεύει η εμπειρία; Κανείς, επειδή ο Καντ κατέδειξε ότι οι κανονικότητες του κόσμου, οι νόμοι της φύσης δεν θα μας φαίνονταν ως κανονικότητες, ως νόμοι, αν ήδη δεν είχαμε μέσα μας την ίδια την ιδέα του νόμου, της κανονικότητας.

Ολα αυτά εμείς τα προβάλλουμε στην εμπειρία σαν μια δέσμη φωτός και δεν τα παίρνουμε παθητικά από την εμπειρία. Ακριβώς από τον Καντ μάθαμε να αναρωτιόμαστε πάντοτε κάτω από ποιες προϋποθέσεις η εμπειρία είναι δυνατή.

Οταν έπειτα μετατοπιζόμαστε σε προβλήματα πολύ κοντινά σε εκείνα που μας απασχολούν όλους, αγγίζοντας ορισμένα πολύ κεντρικά για την ψυχολογία, τις φυσικές επιστήμες και προφανώς τη φιλοσοφία, η καντιανή κληρονομιά είναι μια μέθοδος για να τα θέτουμε και ακόμη περισσότερο για να τα λύνουμε. Ανέκαθεν οι φιλόσοφοι μελετούσαν τις έννοιες σαν να ήσαν πολύτιμα μαργαριτάρια. Ο Καντ αποφάσισε να μελετήσει μάλλον τα περιδέραια στα οποία τοποθετούνται από μας τα μαργαριτάρια, δηλαδή τις κρίσεις. Από αυτόν προέρχεται η επιμέλεια με την οποία μεγάλο μέρος της σύγχρονης φιλοσοφίας μελετά τις «γλώσσες» (τη γλώσσα της επιστήμης, τη γλώσσα της τέχνης, τη γλώσσα της εξουσίας και προφανώς την αληθινή γλώσσα καθεαυτή). Είναι απόγονος του Καντ όποιος θεωρεί ότι η γλώσσα είναι μια λεπτή συναρμολόγηση μερών και ότι το νόημα μιας φράσης είναι το προϊόν του νοήματος των μερών της και του τρόπου συνδυασμού τους (...).

Τέλειο από κάθε άποψη είναι το απόφθεγμα που σηματοδοτεί τη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και στην αμέσως προηγούμενη φιλοσοφία, τον λεγόμενο εμπειρισμό. Για τους εμπειριστές τίποτα δεν μπορούσε να υπάρχει στη νόηση, που δεν θα είχε προηγούμενα περάσει από τις πόρτες της εμπειρίας. Ο Καντ συγκατένευσε. Αλλά προσέθεσε: «Τίποτα, εκτός από την ίδια τη νόηση». Εδώ και δύο αιώνες προσπαθούμε να καταλάβουμε αυτό το αστραποβόλο και καταραμένο «εκτός...».

Πηγές:
http://i-nfo.blogspot.com | http://www.tvxs.gr/news/Ιστορία | http://sfrang.com/selides/mm1/html/Kant.htm |  http://archive.enet.gr/online/online_text?c=113&id=92978292

Πληροφορίες:
http://en.wikipedia.org/wiki/Immanuel_Kant | http://www.scribd.com/doc/24740614/ΑΠΟ-ΤΗ-ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ-ΤΟΥ-ΚΑΝΤhttp://www.artmag.gr/art-articles/provlimatismoi/587-emmanouelkant | http://www.artmag.gr/art-articles/provlimatismoi/587-emmanouelkant 

Ιστολόγιο για την Ποίηση και την Εκπαίδευση: Υποστήριξη των Δυσκολιών Μάθησης με την Κιναισθητι...

Τα μάτια

Η όραση είναι – μαζί με την ακοή – μία από τις πρωταρχικές αισθήσεις μέσω των οποίων γίνεται η αρχική πρόσληψη μιας πληροφορίας. Την πληροφορία αυτή την επεξεργάζεται στη συνέχεια ο εγκέφαλος και αποφασίζει πώς πρέπει να αντιδράσει.

Εννοείται πως τα μάτια μας είναι το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε για την ανάγνωση, ενώ παίζουν σημαντικότατο ρόλο και σε όλες τις «σχολικές» και ακαδημαϊκές μας προσπάθειες.
Τι σημαίνει όμως αυτό για την Εξειδικευμένη Κινησιολογία και την κίνηση μέσω της μάθησης;

Αν τα μάτια μας δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ως ομάδα μια οριζόντια γραμμή που ξεκινά από τα αριστερά και φτάνει στα δεξιά και πάλι πίσω, τότε ένα από τα δύο κάποια στιγμή παύει να «βλέπει», επηρεάζοντας έτσι την ικανότητά μας για κατανόηση ενός κειμένου. Ουσιαστικά, το ένα μάτι μας παύει να προσλαμβάνει την οπτική πληροφορία ή την προσλαμβάνει αλλοιωμένη.

Όταν το παιδί σας μπερδεύει τα σχήματα, αντιστρέφει γράμματα ή και αριθμούς, πηδάει λέξεις ή γραμμές, υπολογίζει λάθος την απόσταση ή δυσκολεύεται να αντιληφθεί το βάθος, μπορείτε να υποψιαστείτε πως έχει δυσκολίες στον τρόπο που οπτικά αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Η οπτική αντίληψη μπορεί να επηρεάσει τις δεξιότητες τόσο της αδρής όσο και της λεπτής κινητικότητας, την κατανόηση κειμένου και τα μαθηματικά. Ευτυχώς, η στοχευμένη κίνηση μπορεί να το βοηθήσει ουσιαστικά σε όλα αυτά.

Τα αντανακλαστικά

Τα πρωτόγονα ή αρχαϊκά αντανακλαστικά εμφανίζονται ήδη από τη μήτρα και είναι απαραίτητα για την καλή ανάπτυξη του βρέφους και την επιβίωσή του. Βοηθούν:
• Στο να έρθουμε στον κόσμο (αντανακλαστικά της σπονδυλικής στήλης, ATNR)
• Στην επιβίωση (αντανακλαστικό της αναζήτησης και της κατάποσης)
• Στον συντονισμό (ATNR και STNR, Grasping)
• Στην ισορροπία και την αντιστάθμιση της βαρύτητας (αντανακλαστικά που αφορούν στην στάση του σώματος)

Από την στιγμή που το βρέφος χρησιμοποιήσει τα αντανακλαστικά του για κάποιο διάστημα, που κυμαίνεται από εβδομάδες έως κάποιους μήνες, πρέπει στη συνέχεια να τα αφομοιώσει στο γενικό κινητικό του πρότυπο προκειμένου να δημιουργήσει μια σταθερή βάση για την εκούσια κινητικότητα (ποδήλατο, γραφή, πιάσιμο της μπάλας, ανάγνωση…).

Αν τα αντανακλαστικά δεν αφομοιωθούν, γίνονται υπέρ-δραστήρια (επιμένουν) και ενοχλούν ως παράσιτα το παιδί στην ανάπτυξή του, μια που δεν του επιτρέπουν να δημιουργήσει τις βάσεις για έναν εκούσιο συντονισμό ούτε να αναπτύξει αποτελεσματικά και αβίαστα την λεπτή κινητικότητά του. Γι’ αυτό και μπορεί στην πορεία το παιδί να παρουσιάσει δυσκολίες και αντισταθμίσεις (υπερβολικό σφίξιμο του χεριού κατά τη γραφή, προβλήματα στην συγκέντρωση, έλλειψη συντονισμού, ένταση στα μάτια…)

Αν πάλι δεν αναπτυχθούν εγκαίρως, τα αντανακλαστικά αυτά μπορεί να γίνουν υπό-κινητικά και το παιδί να μην έχει τις σταθερές βάσεις που χρειάζεται για ορισμένες δραστηριότητες (κράτημα του στυλό, ισορροπία, ικανότητα απομνημόνευσης και αντίληψης του χώρου, μαθηματικά).
Όσον αφορά στους ενήλικες, η σωστή λειτουργία των αρχαϊκών αυτών αντανακλαστικών είναι απαραίτητη για την ισορροπία, την αυτοπεποίθηση, τον συντονισμό, τη μάθηση, την επικοινωνία…
Βλέπουμε λοιπόν πως η δουλειά με τα αντανακλαστικά και η ενσωμάτωσή τους στο γενικό κινητικό σύστημα του σώματος είναι απαραίτητη για την βελτίωση της μάθησης και της καταπολέμησης των «μαθησιακών δυσκολιών», καθώς και για το γενικότερο ευ ζην.

Πηγή:
http://www.kinesiology.gr μέσω του  Ιστολόγιο Νίκου Τομαρά για την Ποίηση και την Εκπαίδευση

Διαγωνισμός Καγκουρό 2011

Σήμερα Σάββατο 19 Μαρτίου 2011, στις 09.00 το πρωί, διεξήχθη ο μαθηματικός διαγωνισμός Καγκουρό 2011 με απόλυτη επιτυχία.



Τα ονόματα των διακριθέντων μαθητών ανακοινώνονται στην ιστοσελίδα του Καγκουρό ή στα Κέντρα Εξέτασης. Αναζητήστε τα από τον Υπεύθυνο Εξέτασης στο σχολείο που εξεταστήκατε.

Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (BURNOUT) - Η "νόσος" των εκπαιδευτικών

Τo επάγγελμα του εκπαιδευτικού κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελμάτων. Οι δε εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ομάδα των επαγγελματιών που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο “σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης”.

Έρευνες στην Αμερική και την Ευρώπη έχουν δείξει ότι από το σύνολο των εργαζομένων σε ανθρωπιστικά επαγγέλματα, οι εκπαιδευτικοί πλήττονται ιδιαίτερα. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Στην Ελλάδα το 10% των εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή συναισθηματική εξάντληση, το 15-17% μέτρια ως υψηλή αποπροσωποποίηση που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές, και το 30-35% αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του. Το Burnout δεν έχει φύλο και πλήττει εξίσου άντρες και γυναίκες. Οι ανύπαντροι, οι πρωτοδιόριστοι και οι εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το Burnout.


ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤΙΚΑ ΤΟΥ “ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ”

Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία

Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής εξουθένωσης:

α) n συναισθηματική εξάντληση που εκδηλώνεται με μία συνεχή αίσθηση έντασnς και ψυχικής κόπωσnς,

β) n αποπροσωπoπoίησn που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς και

γ) n έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων που εκδηλώνεται με την μείωση της απόδοσης του.


ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ

Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:

α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιακό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους συναδέλφoυς, τη διοίκηση.

β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει ζητήματα αμοιβών και ωρών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.

γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτευσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..

δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.


ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ BURNOUT

Οι κεφαλαλγίες, η υπερένταση, οι γαστρεντερικές διαταραxές, οι διαταραxές διατροφής, οι μεταβολές του σωματικού βάρους, οι καρδιαγγειακές διαταραχές, η έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας, οι διαταραχές στον ύπνο, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού, αλκοόλ, είναι ορισμένες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.

Εκτός από τα οργανικά υπάρχουν και συμπτώματα. Σε γνωστικό επίπεδο ο εκπαιδευτικός πιστεύει ότι δεν είναι αποτελεσματικός, ότι δεν έχει θετική επιρροή στους μαθητές του, έχει αδυναμία συγκέντρωσης, ξεχνά εύκολα το ονόματα των μαθητών. Όσον αφορά τα συμπτώματα σε συναισθηματικό επίπεδο, ο εκπαιδευτικός αναπτύσσει έντονη αποθάρρυνση, αίσθημα ανεπάρκειας, ενοχών και αδικίας. Σε επίπεδο συμπεριφοράς ο εκπαιδευτικός συμπεριφέρεται με απρόσωπο και ψυχρό τρόπο, αποφεύγει να ενημερώνει τους γονείς για την πρόοδο των μαθητών. Οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι εντάσεις στις σχέσεις με τους συναδέλφους, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, η κοινωνική απόσυρση, η μειωμένη ερωτική – σεξουαλική διάθεση είναι συμπτώματα που εμφανίζονται σε κοινωνικό επίπεδο. Τα συμπτώματα αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά παρά μόνο στα δύο τελευταία στάδια.


ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Τα αίτια εμφάνισης, του συνδρόμου πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη δομή και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος όσο και στην προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού.

Οι στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, η πολυετή εργασία των εκπαιδευτικών στην πρώτη γραμμή που πολλές φορές ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες ευκαιρίες για υπηρεσιακή εξέλιξη, η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος, η απουσία καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η μείωση του δημόσιου κύρους των εκπαιδευτικών, η έλλειψη υποστήριξης, εποπτείας και συνεχούς εκπαίδευσης, η απουσία ίσων ευκαιριών, η κομματικοποίηση και ο χαμηλός μισθός, είναι σοβαρές συνιστώσες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου.


ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ BURNOUT

Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να διενεργήσει και να καταγράψει πανελλήνια και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όχι μόνο την έκταση και τους παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου, αλλά και τις συνιστώσες εκείνες που μπορούν να προβλέψουν την εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Επιπρόσθετα θα προτείναμε την, αναδόμηση του συστήματος, την συμμετοχή των εκπαιδευτικών στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού έργου, τη συνεχή επιμόρφωσή τους, την καθιέρωση του θεσμού της εποπτείας σε επίπεδο σχολικής μονάδας, την παροχή ευκαιριών υπηρεσιακής εξέλιξης, και τέλος την εκπόνηση και χρησιμοποίησης ειδικών “εργαλείων” ελέγχου του συνδρόμου.

Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός ως επαγγελματίας οφείλει να καταβάλει προσπάθεια ελέγχου των παραμέτρων που προκαλούν επαγγελματικό άγχος, να αναγνωρίσει εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς.

Άρθρο του ψυχίατρου Δρ. Αναστάσιου Πλατή,
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα: Πρόοδος

Πηγή: http://www.alfavita.gr/