Όλα καλά μέχρι εδώ! Τώρα πάρτε τους 2 τελευταίους αριθμούς του έτους γεννήσεώς σας ή των δικών σας (δεκάδες και μονάδες) και προσθέστε την ηλικία που θα έχετε η θα έχουν στα γενέθλια τους φέτος.
Το άθροισμα που θα βρείτε είναι 111!!!
Τυχαίο; Δε νομίζω!
Όλα καλά μέχρι εδώ! Τώρα πάρτε τους 2 τελευταίους αριθμούς του έτους γεννήσεώς σας ή των δικών σας (δεκάδες και μονάδες) και προσθέστε την ηλικία που θα έχετε η θα έχουν στα γενέθλια τους φέτος.
Το άθροισμα που θα βρείτε είναι 111!!!
... /
Γρίφοι,
Μαθηματικά
Η κατάθλιψη του Facebook
Οι γιατροί στις ΗΠΑ προειδοποιούν τους γονείς ότι οι έφηβοι με ανασφάλεια μπορεί να πάθουν κατάθλιψη αν περνούν ώρες στο Facebook
Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ On-line: Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
«Η κατάθλιψη του Facebook» είναι ένας νέος όρος που υιοθέτησαν οι γιατροί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να περιγράψουν την εφηβική κατάθλιψη που προέρχεται από την πολύωρη ενασχόληση με το δημοφιλέστερο site κοινωνικής δικτύωσης.
Σε έρευνα, που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα της αμερικανικής Εταιρίας Παιδιατρικής, οι ειδικοί προειδοποιούν τους γονείς για τις επιπτώσεις του Facebook σε εφήβους με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή ψυχολογικά προβλήματα.
Οι αναρτήσεις χαρούμενων φωτογραφιών, η πληθώρα φίλων και μηνυμάτων μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε έναν έφηβο που έχει πολύ λιγότερες χαρούμενες φωτογραφίες, φίλους ή μηνύματα, σημειώνουν οι ερευνητές .
Για πολλούς εφήβους, το Facebook είναι σήμερα το κύριο «στέκι» τους, διαπιστώνουν οι Αμερικανοί επιστήμονες και για αυτό οι γονείς θα πρέπει να συζητούν με τα παιδιά τους και να τα αποτρέπουν από την πολύωρη ενασχόλησή τους με αυτό.
Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4624430
Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ On-line: Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Σε έρευνα, που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα της αμερικανικής Εταιρίας Παιδιατρικής, οι ειδικοί προειδοποιούν τους γονείς για τις επιπτώσεις του Facebook σε εφήβους με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή ψυχολογικά προβλήματα.
Οι αναρτήσεις χαρούμενων φωτογραφιών, η πληθώρα φίλων και μηνυμάτων μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε έναν έφηβο που έχει πολύ λιγότερες χαρούμενες φωτογραφίες, φίλους ή μηνύματα, σημειώνουν οι ερευνητές .
Για πολλούς εφήβους, το Facebook είναι σήμερα το κύριο «στέκι» τους, διαπιστώνουν οι Αμερικανοί επιστήμονες και για αυτό οι γονείς θα πρέπει να συζητούν με τα παιδιά τους και να τα αποτρέπουν από την πολύωρη ενασχόλησή τους με αυτό.
Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4624430
... /
Παιδαγωγικά,
Τεχνολογία
Γνωμικό
"Ποτέ δεν έκανα κάτι αξιόλογο από σύμπτωση, καμιά μου εφεύρεση δεν έγινε κατά λάθος. Όλα έγιναν με σκληρή δουλειά", (Thomas Edison)
... /
Παιδαγωγικά
Immanuel Kant: Η αισθητική στη φιλοσοφία
O μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Immanuel Kant είναι ο φιλόσοφος του Διαφωτισμού που συνέδεσε πρώτος τον ορθολογισμό και τον εμπειρισμό τον 18ο αιώνα. Ξεκινώντας από την κριτική και την αμφισβήτηση της μεταφυσικής φιλοσοφίας έστρεψε το βλέμμα πέρα από την οντολογία, στην επιστημολογία. Το κέντρο για τον Καντ ήταν η γνώση.
Γεννήθηκε στην πόλη Königsberg της Ανατολικής Πρωσίας το 1724. Ο Καντ σπούδασε μαθηματικά, θεολογία και φιλοσοφία από το 1740 μέχρι το 1746. Μπορούμε να διακρίνουμε γενικά δύο φάσεις στο έργο του, μέχρι τις αρχές του 1770 την προ-κριτική και από εκεί και πέρα την κριτική. Τα σημαντικότερα έργα του, ωστόσο, γράφτηκαν στην τελευταία περίοδο.
Η καντιανή κριτική φιλοσοφία θεμελιώνεται στη διάκριση της αισθητής και της νοητής γνώσης. Έτσι η γνώση μπορεί να συλληφθεί και σε παραστάσεις του εμπειρικού κόσμου. Το ζητούμενο είναι η αυτοκριτική της γνωστικής ικανότητας που συνοψίζεται στο ερώτημα "τι μπορώ να γνωρίζω;". Ο Καντ, λοιπόν απαντά με μια ιεράρχηση. Μπορούμε να γνωρίζουμε αρχικά με τις αισθήσεις, στη συνέχεια με τη διάνοια και τελικά με το νου.
Επίσης ζητούμενο είναι μια γνώση αποδεδειγμένη που να ισχύει γενικά. Για τον Καντ αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον αν αυτή συνδέεται με a priori καθαρά στοιχεία της αισθητής και νοητικής γνώσης (που ισχύουν υπερβατολογικά, πέρα από την εμπειρία και δεν χρειάζονται καμία απόδειξη). Έτσι η αισθητή και νοητική γνώση δεν αντιμάχονται μεταξύ τους στην καντιανή φιλοσοφία, αντιθέτως η "συνεργασία" τους είναι αναγκαία.
O Goethe χαρακτήρισε τον Kant, όχι μόνο ως τον «αναμφίβολα σημαντικότερο των σύγχρονων φιλοσόφων» αλλά και εκείνον, του οποίου «η διδασκαλία αποδείχθηκε μακράς επιδράσεως και έχει εισχωρήσει βαθύτατα στο γερμανικό πολιτισμό». «Η φιλοσοφία του», συνεχίζει ο Goethe, «έχει επηρεάσει τους πάντες, ακόμα κι αν δεν τον έχουν διαβάσει.»
Τα κυριότερα έργα του Immanuel Kant στην κριτική φιλοσοφία είναι: «Η κριτική του καθαρού λόγου» (1781), «Η κριτική του πρακτικού λόγου» (1788) και «Η κριτική της κρίσης» (1790).
Πολλοί θεωρούν ότι η ιστορία της φιλοσοφίας τέμνεται από μια διαχωριστική γραμμή το 1781, τη χρονιά της δημοσίευσης του πιο σημαντικού έργου του, της «Κριτικής του καθαρού λόγου». Υπάρχει ένα πριν και ένα μετά. Και μετά τίποτα πλέον δεν ήταν το ίδιο. Πράγματι, είμαστε όλοι λίγο ώς πολύ καντιανοί, ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη τιμή για ένα στοχαστή από το να έχουν επηρεαστεί όλοι από αυτόν χωρίς να το αντιλαμβάνονται.
Ποιος σκέφτεται πλέον σήμερα ότι ο κόσμος είναι μόνον ένας σωρός από αισθήσεις;
Κανείς, επειδή ο Καντ μας δίδαξε να στηρίζουμε σταθερά τον κόσμο πάνω σε στέρεες δομές: τον χρόνο, τον χώρο, την αιτιότητα, την κρίση που σταθμίζει την αλήθεια. Χωρίς αυτά τα στηρίγματα δεν θα μπορούσαμε ούτε να αποκτήσουμε εμπειρία του κόσμου, ούτε να τον σκεφτούμε, ούτε και να έχουμε συνείδηση του εαυτού μας.
Ποιος αντιλαμβάνεται πλέον σήμερα την ηθική ως υποχρέωση να υπακούμε σε ένα κατάλογο -λογικών έστω- εντολών; Κανείς, επειδή ο Καντ μετατόπισε τον άξονα της ηθικότητας πάνω σε διαφορετικές αρχές, πάνω σε μια μορφή που πρέπει να είναι και αυτή τέλεια και όχι πλέον μόνον στα περιεχόμενα. Είναι ηθικό αυτό που πηγάζει από ένα εσωτερικό κριτήριο, το οποίο αναγορεύεται σε οικουμενικό νομοθέτη. Ο ηθικός κανόνας που ορίζω για τον εαυτό μου πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μπορεί να γίνει κανόνας για όλους παντού και πάντοτε.
Ποιος σήμερα, είτε είναι πιστός είτε όχι, μπορεί να διανοηθεί μια θρησκεία η οποία θα απορρίπτει όλους τους κανόνες του λόγου; Θα ήθελα να μπορούσα να πω κανείς, αλλά ας πούμε σίγουρα κανείς στα δικά μας μέρη. Ο Καντ μάς δίδαξε να τοποθετούμε και τη θρησκεία μέσα στους κανόνες του λόγου, για να την υπερβαίνουμε έστω, αν έτσι αποφασίσουμε, αλλά ποτέ για να την αρνούμαστε.
Ποιος πιστεύει πλέον σήμερα ότι εμείς ερχόμαστε στον κόσμο σαν tabula rasa και ότι όλα αυτά που μαθαίνουμε μας έρχονται παθητικά, επειδή μας τα προμηθεύει η εμπειρία; Κανείς, επειδή ο Καντ κατέδειξε ότι οι κανονικότητες του κόσμου, οι νόμοι της φύσης δεν θα μας φαίνονταν ως κανονικότητες, ως νόμοι, αν ήδη δεν είχαμε μέσα μας την ίδια την ιδέα του νόμου, της κανονικότητας.
Ολα αυτά εμείς τα προβάλλουμε στην εμπειρία σαν μια δέσμη φωτός και δεν τα παίρνουμε παθητικά από την εμπειρία. Ακριβώς από τον Καντ μάθαμε να αναρωτιόμαστε πάντοτε κάτω από ποιες προϋποθέσεις η εμπειρία είναι δυνατή.
Οταν έπειτα μετατοπιζόμαστε σε προβλήματα πολύ κοντινά σε εκείνα που μας απασχολούν όλους, αγγίζοντας ορισμένα πολύ κεντρικά για την ψυχολογία, τις φυσικές επιστήμες και προφανώς τη φιλοσοφία, η καντιανή κληρονομιά είναι μια μέθοδος για να τα θέτουμε και ακόμη περισσότερο για να τα λύνουμε. Ανέκαθεν οι φιλόσοφοι μελετούσαν τις έννοιες σαν να ήσαν πολύτιμα μαργαριτάρια. Ο Καντ αποφάσισε να μελετήσει μάλλον τα περιδέραια στα οποία τοποθετούνται από μας τα μαργαριτάρια, δηλαδή τις κρίσεις. Από αυτόν προέρχεται η επιμέλεια με την οποία μεγάλο μέρος της σύγχρονης φιλοσοφίας μελετά τις «γλώσσες» (τη γλώσσα της επιστήμης, τη γλώσσα της τέχνης, τη γλώσσα της εξουσίας και προφανώς την αληθινή γλώσσα καθεαυτή). Είναι απόγονος του Καντ όποιος θεωρεί ότι η γλώσσα είναι μια λεπτή συναρμολόγηση μερών και ότι το νόημα μιας φράσης είναι το προϊόν του νοήματος των μερών της και του τρόπου συνδυασμού τους (...).
Τέλειο από κάθε άποψη είναι το απόφθεγμα που σηματοδοτεί τη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και στην αμέσως προηγούμενη φιλοσοφία, τον λεγόμενο εμπειρισμό. Για τους εμπειριστές τίποτα δεν μπορούσε να υπάρχει στη νόηση, που δεν θα είχε προηγούμενα περάσει από τις πόρτες της εμπειρίας. Ο Καντ συγκατένευσε. Αλλά προσέθεσε: «Τίποτα, εκτός από την ίδια τη νόηση». Εδώ και δύο αιώνες προσπαθούμε να καταλάβουμε αυτό το αστραποβόλο και καταραμένο «εκτός...».
Πηγές:
http://i-nfo.blogspot.com | http://www.tvxs.gr/news/Ιστορία | http://sfrang.com/selides/mm1/html/Kant.htm | http://archive.enet.gr/online/online_text?c=113&id=92978292
Πληροφορίες:
http://en.wikipedia.org/wiki/Immanuel_Kant | http://www.scribd.com/doc/24740614/ΑΠΟ-ΤΗ-ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ-ΤΟΥ-ΚΑΝΤ | http://www.artmag.gr/art-articles/provlimatismoi/587-emmanouelkant | http://www.artmag.gr/art-articles/provlimatismoi/587-emmanouelkant
... /
Φιλοσοφία
Ιστολόγιο για την Ποίηση και την Εκπαίδευση: Υποστήριξη των Δυσκολιών Μάθησης με την Κιναισθητι...
Τα μάτια
Η όραση είναι – μαζί με την ακοή – μία από τις πρωταρχικές αισθήσεις μέσω των οποίων γίνεται η αρχική πρόσληψη μιας πληροφορίας. Την πληροφορία αυτή την επεξεργάζεται στη συνέχεια ο εγκέφαλος και αποφασίζει πώς πρέπει να αντιδράσει.
Εννοείται πως τα μάτια μας είναι το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε για την ανάγνωση, ενώ παίζουν σημαντικότατο ρόλο και σε όλες τις «σχολικές» και ακαδημαϊκές μας προσπάθειες.
Τι σημαίνει όμως αυτό για την Εξειδικευμένη Κινησιολογία και την κίνηση μέσω της μάθησης;
Αν τα μάτια μας δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ως ομάδα μια οριζόντια γραμμή που ξεκινά από τα αριστερά και φτάνει στα δεξιά και πάλι πίσω, τότε ένα από τα δύο κάποια στιγμή παύει να «βλέπει», επηρεάζοντας έτσι την ικανότητά μας για κατανόηση ενός κειμένου. Ουσιαστικά, το ένα μάτι μας παύει να προσλαμβάνει την οπτική πληροφορία ή την προσλαμβάνει αλλοιωμένη.
Όταν το παιδί σας μπερδεύει τα σχήματα, αντιστρέφει γράμματα ή και αριθμούς, πηδάει λέξεις ή γραμμές, υπολογίζει λάθος την απόσταση ή δυσκολεύεται να αντιληφθεί το βάθος, μπορείτε να υποψιαστείτε πως έχει δυσκολίες στον τρόπο που οπτικά αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Η οπτική αντίληψη μπορεί να επηρεάσει τις δεξιότητες τόσο της αδρής όσο και της λεπτής κινητικότητας, την κατανόηση κειμένου και τα μαθηματικά. Ευτυχώς, η στοχευμένη κίνηση μπορεί να το βοηθήσει ουσιαστικά σε όλα αυτά.
Τα αντανακλαστικά
Τα πρωτόγονα ή αρχαϊκά αντανακλαστικά εμφανίζονται ήδη από τη μήτρα και είναι απαραίτητα για την καλή ανάπτυξη του βρέφους και την επιβίωσή του. Βοηθούν:
• Στο να έρθουμε στον κόσμο (αντανακλαστικά της σπονδυλικής στήλης, ATNR)
• Στην επιβίωση (αντανακλαστικό της αναζήτησης και της κατάποσης)
• Στον συντονισμό (ATNR και STNR, Grasping)
• Στην ισορροπία και την αντιστάθμιση της βαρύτητας (αντανακλαστικά που αφορούν στην στάση του σώματος)
Από την στιγμή που το βρέφος χρησιμοποιήσει τα αντανακλαστικά του για κάποιο διάστημα, που κυμαίνεται από εβδομάδες έως κάποιους μήνες, πρέπει στη συνέχεια να τα αφομοιώσει στο γενικό κινητικό του πρότυπο προκειμένου να δημιουργήσει μια σταθερή βάση για την εκούσια κινητικότητα (ποδήλατο, γραφή, πιάσιμο της μπάλας, ανάγνωση…).
Αν τα αντανακλαστικά δεν αφομοιωθούν, γίνονται υπέρ-δραστήρια (επιμένουν) και ενοχλούν ως παράσιτα το παιδί στην ανάπτυξή του, μια που δεν του επιτρέπουν να δημιουργήσει τις βάσεις για έναν εκούσιο συντονισμό ούτε να αναπτύξει αποτελεσματικά και αβίαστα την λεπτή κινητικότητά του. Γι’ αυτό και μπορεί στην πορεία το παιδί να παρουσιάσει δυσκολίες και αντισταθμίσεις (υπερβολικό σφίξιμο του χεριού κατά τη γραφή, προβλήματα στην συγκέντρωση, έλλειψη συντονισμού, ένταση στα μάτια…)
Αν πάλι δεν αναπτυχθούν εγκαίρως, τα αντανακλαστικά αυτά μπορεί να γίνουν υπό-κινητικά και το παιδί να μην έχει τις σταθερές βάσεις που χρειάζεται για ορισμένες δραστηριότητες (κράτημα του στυλό, ισορροπία, ικανότητα απομνημόνευσης και αντίληψης του χώρου, μαθηματικά).
Όσον αφορά στους ενήλικες, η σωστή λειτουργία των αρχαϊκών αυτών αντανακλαστικών είναι απαραίτητη για την ισορροπία, την αυτοπεποίθηση, τον συντονισμό, τη μάθηση, την επικοινωνία…
Βλέπουμε λοιπόν πως η δουλειά με τα αντανακλαστικά και η ενσωμάτωσή τους στο γενικό κινητικό σύστημα του σώματος είναι απαραίτητη για την βελτίωση της μάθησης και της καταπολέμησης των «μαθησιακών δυσκολιών», καθώς και για το γενικότερο ευ ζην.
Πηγή:
http://www.kinesiology.gr μέσω του Ιστολόγιο Νίκου Τομαρά για την Ποίηση και την Εκπαίδευση
Η όραση είναι – μαζί με την ακοή – μία από τις πρωταρχικές αισθήσεις μέσω των οποίων γίνεται η αρχική πρόσληψη μιας πληροφορίας. Την πληροφορία αυτή την επεξεργάζεται στη συνέχεια ο εγκέφαλος και αποφασίζει πώς πρέπει να αντιδράσει.
Εννοείται πως τα μάτια μας είναι το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε για την ανάγνωση, ενώ παίζουν σημαντικότατο ρόλο και σε όλες τις «σχολικές» και ακαδημαϊκές μας προσπάθειες.
Τι σημαίνει όμως αυτό για την Εξειδικευμένη Κινησιολογία και την κίνηση μέσω της μάθησης;
Αν τα μάτια μας δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ως ομάδα μια οριζόντια γραμμή που ξεκινά από τα αριστερά και φτάνει στα δεξιά και πάλι πίσω, τότε ένα από τα δύο κάποια στιγμή παύει να «βλέπει», επηρεάζοντας έτσι την ικανότητά μας για κατανόηση ενός κειμένου. Ουσιαστικά, το ένα μάτι μας παύει να προσλαμβάνει την οπτική πληροφορία ή την προσλαμβάνει αλλοιωμένη.
Όταν το παιδί σας μπερδεύει τα σχήματα, αντιστρέφει γράμματα ή και αριθμούς, πηδάει λέξεις ή γραμμές, υπολογίζει λάθος την απόσταση ή δυσκολεύεται να αντιληφθεί το βάθος, μπορείτε να υποψιαστείτε πως έχει δυσκολίες στον τρόπο που οπτικά αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Η οπτική αντίληψη μπορεί να επηρεάσει τις δεξιότητες τόσο της αδρής όσο και της λεπτής κινητικότητας, την κατανόηση κειμένου και τα μαθηματικά. Ευτυχώς, η στοχευμένη κίνηση μπορεί να το βοηθήσει ουσιαστικά σε όλα αυτά.
Τα αντανακλαστικά
Τα πρωτόγονα ή αρχαϊκά αντανακλαστικά εμφανίζονται ήδη από τη μήτρα και είναι απαραίτητα για την καλή ανάπτυξη του βρέφους και την επιβίωσή του. Βοηθούν:
• Στο να έρθουμε στον κόσμο (αντανακλαστικά της σπονδυλικής στήλης, ATNR)
• Στην επιβίωση (αντανακλαστικό της αναζήτησης και της κατάποσης)
• Στον συντονισμό (ATNR και STNR, Grasping)
• Στην ισορροπία και την αντιστάθμιση της βαρύτητας (αντανακλαστικά που αφορούν στην στάση του σώματος)
Από την στιγμή που το βρέφος χρησιμοποιήσει τα αντανακλαστικά του για κάποιο διάστημα, που κυμαίνεται από εβδομάδες έως κάποιους μήνες, πρέπει στη συνέχεια να τα αφομοιώσει στο γενικό κινητικό του πρότυπο προκειμένου να δημιουργήσει μια σταθερή βάση για την εκούσια κινητικότητα (ποδήλατο, γραφή, πιάσιμο της μπάλας, ανάγνωση…).
Αν τα αντανακλαστικά δεν αφομοιωθούν, γίνονται υπέρ-δραστήρια (επιμένουν) και ενοχλούν ως παράσιτα το παιδί στην ανάπτυξή του, μια που δεν του επιτρέπουν να δημιουργήσει τις βάσεις για έναν εκούσιο συντονισμό ούτε να αναπτύξει αποτελεσματικά και αβίαστα την λεπτή κινητικότητά του. Γι’ αυτό και μπορεί στην πορεία το παιδί να παρουσιάσει δυσκολίες και αντισταθμίσεις (υπερβολικό σφίξιμο του χεριού κατά τη γραφή, προβλήματα στην συγκέντρωση, έλλειψη συντονισμού, ένταση στα μάτια…)
Αν πάλι δεν αναπτυχθούν εγκαίρως, τα αντανακλαστικά αυτά μπορεί να γίνουν υπό-κινητικά και το παιδί να μην έχει τις σταθερές βάσεις που χρειάζεται για ορισμένες δραστηριότητες (κράτημα του στυλό, ισορροπία, ικανότητα απομνημόνευσης και αντίληψης του χώρου, μαθηματικά).
Όσον αφορά στους ενήλικες, η σωστή λειτουργία των αρχαϊκών αυτών αντανακλαστικών είναι απαραίτητη για την ισορροπία, την αυτοπεποίθηση, τον συντονισμό, τη μάθηση, την επικοινωνία…
Βλέπουμε λοιπόν πως η δουλειά με τα αντανακλαστικά και η ενσωμάτωσή τους στο γενικό κινητικό σύστημα του σώματος είναι απαραίτητη για την βελτίωση της μάθησης και της καταπολέμησης των «μαθησιακών δυσκολιών», καθώς και για το γενικότερο ευ ζην.
Πηγή:
http://www.kinesiology.gr μέσω του Ιστολόγιο Νίκου Τομαρά για την Ποίηση και την Εκπαίδευση
... /
Παιδαγωγικά
Διαγωνισμός Καγκουρό 2011
Σήμερα Σάββατο 19 Μαρτίου 2011, στις 09.00 το πρωί, διεξήχθη ο μαθηματικός διαγωνισμός Καγκουρό 2011 με απόλυτη επιτυχία.
Τα ονόματα των διακριθέντων μαθητών ανακοινώνονται στην ιστοσελίδα του Καγκουρό ή στα Κέντρα Εξέτασης. Αναζητήστε τα από τον Υπεύθυνο Εξέτασης στο σχολείο που εξεταστήκατε.
... /
Εκδηλώσεις,
Καγκουρό
Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (BURNOUT) - Η "νόσος" των εκπαιδευτικών
Τo επάγγελμα του εκπαιδευτικού κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελμάτων. Οι δε εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ομάδα των επαγγελματιών που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο “σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης”.
Έρευνες στην Αμερική και την Ευρώπη έχουν δείξει ότι από το σύνολο των εργαζομένων σε ανθρωπιστικά επαγγέλματα, οι εκπαιδευτικοί πλήττονται ιδιαίτερα. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Στην Ελλάδα το 10% των εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή συναισθηματική εξάντληση, το 15-17% μέτρια ως υψηλή αποπροσωποποίηση που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές, και το 30-35% αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του. Το Burnout δεν έχει φύλο και πλήττει εξίσου άντρες και γυναίκες. Οι ανύπαντροι, οι πρωτοδιόριστοι και οι εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το Burnout.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤΙΚΑ ΤΟΥ “ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ”
Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία
Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής εξουθένωσης:
α) n συναισθηματική εξάντληση που εκδηλώνεται με μία συνεχή αίσθηση έντασnς και ψυχικής κόπωσnς,
β) n αποπροσωπoπoίησn που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς και
γ) n έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων που εκδηλώνεται με την μείωση της απόδοσης του.
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:
α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιακό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους συναδέλφoυς, τη διοίκηση.
β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει ζητήματα αμοιβών και ωρών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.
γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτευσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..
δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ BURNOUT
Οι κεφαλαλγίες, η υπερένταση, οι γαστρεντερικές διαταραxές, οι διαταραxές διατροφής, οι μεταβολές του σωματικού βάρους, οι καρδιαγγειακές διαταραχές, η έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας, οι διαταραχές στον ύπνο, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού, αλκοόλ, είναι ορισμένες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.
Εκτός από τα οργανικά υπάρχουν και συμπτώματα. Σε γνωστικό επίπεδο ο εκπαιδευτικός πιστεύει ότι δεν είναι αποτελεσματικός, ότι δεν έχει θετική επιρροή στους μαθητές του, έχει αδυναμία συγκέντρωσης, ξεχνά εύκολα το ονόματα των μαθητών. Όσον αφορά τα συμπτώματα σε συναισθηματικό επίπεδο, ο εκπαιδευτικός αναπτύσσει έντονη αποθάρρυνση, αίσθημα ανεπάρκειας, ενοχών και αδικίας. Σε επίπεδο συμπεριφοράς ο εκπαιδευτικός συμπεριφέρεται με απρόσωπο και ψυχρό τρόπο, αποφεύγει να ενημερώνει τους γονείς για την πρόοδο των μαθητών. Οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι εντάσεις στις σχέσεις με τους συναδέλφους, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, η κοινωνική απόσυρση, η μειωμένη ερωτική – σεξουαλική διάθεση είναι συμπτώματα που εμφανίζονται σε κοινωνικό επίπεδο. Τα συμπτώματα αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά παρά μόνο στα δύο τελευταία στάδια.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Τα αίτια εμφάνισης, του συνδρόμου πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη δομή και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος όσο και στην προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού.
Οι στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, η πολυετή εργασία των εκπαιδευτικών στην πρώτη γραμμή που πολλές φορές ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες ευκαιρίες για υπηρεσιακή εξέλιξη, η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος, η απουσία καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η μείωση του δημόσιου κύρους των εκπαιδευτικών, η έλλειψη υποστήριξης, εποπτείας και συνεχούς εκπαίδευσης, η απουσία ίσων ευκαιριών, η κομματικοποίηση και ο χαμηλός μισθός, είναι σοβαρές συνιστώσες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ BURNOUT
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να διενεργήσει και να καταγράψει πανελλήνια και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όχι μόνο την έκταση και τους παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου, αλλά και τις συνιστώσες εκείνες που μπορούν να προβλέψουν την εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Επιπρόσθετα θα προτείναμε την, αναδόμηση του συστήματος, την συμμετοχή των εκπαιδευτικών στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού έργου, τη συνεχή επιμόρφωσή τους, την καθιέρωση του θεσμού της εποπτείας σε επίπεδο σχολικής μονάδας, την παροχή ευκαιριών υπηρεσιακής εξέλιξης, και τέλος την εκπόνηση και χρησιμοποίησης ειδικών “εργαλείων” ελέγχου του συνδρόμου.
Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός ως επαγγελματίας οφείλει να καταβάλει προσπάθεια ελέγχου των παραμέτρων που προκαλούν επαγγελματικό άγχος, να αναγνωρίσει εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς.
Άρθρο του ψυχίατρου Δρ. Αναστάσιου Πλατή,
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα: Πρόοδος
Πηγή: http://www.alfavita.gr/
Έρευνες στην Αμερική και την Ευρώπη έχουν δείξει ότι από το σύνολο των εργαζομένων σε ανθρωπιστικά επαγγέλματα, οι εκπαιδευτικοί πλήττονται ιδιαίτερα. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Στην Ελλάδα το 10% των εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή συναισθηματική εξάντληση, το 15-17% μέτρια ως υψηλή αποπροσωποποίηση που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές, και το 30-35% αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του. Το Burnout δεν έχει φύλο και πλήττει εξίσου άντρες και γυναίκες. Οι ανύπαντροι, οι πρωτοδιόριστοι και οι εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το Burnout.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤΙΚΑ ΤΟΥ “ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ”
Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία
Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής εξουθένωσης:
α) n συναισθηματική εξάντληση που εκδηλώνεται με μία συνεχή αίσθηση έντασnς και ψυχικής κόπωσnς,
β) n αποπροσωπoπoίησn που εκδηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς και
γ) n έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων που εκδηλώνεται με την μείωση της απόδοσης του.
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:
α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιακό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους συναδέλφoυς, τη διοίκηση.
β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει ζητήματα αμοιβών και ωρών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.
γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτευσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..
δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ BURNOUT
Οι κεφαλαλγίες, η υπερένταση, οι γαστρεντερικές διαταραxές, οι διαταραxές διατροφής, οι μεταβολές του σωματικού βάρους, οι καρδιαγγειακές διαταραχές, η έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας, οι διαταραχές στον ύπνο, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού, αλκοόλ, είναι ορισμένες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.
Εκτός από τα οργανικά υπάρχουν και συμπτώματα. Σε γνωστικό επίπεδο ο εκπαιδευτικός πιστεύει ότι δεν είναι αποτελεσματικός, ότι δεν έχει θετική επιρροή στους μαθητές του, έχει αδυναμία συγκέντρωσης, ξεχνά εύκολα το ονόματα των μαθητών. Όσον αφορά τα συμπτώματα σε συναισθηματικό επίπεδο, ο εκπαιδευτικός αναπτύσσει έντονη αποθάρρυνση, αίσθημα ανεπάρκειας, ενοχών και αδικίας. Σε επίπεδο συμπεριφοράς ο εκπαιδευτικός συμπεριφέρεται με απρόσωπο και ψυχρό τρόπο, αποφεύγει να ενημερώνει τους γονείς για την πρόοδο των μαθητών. Οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι εντάσεις στις σχέσεις με τους συναδέλφους, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, η κοινωνική απόσυρση, η μειωμένη ερωτική – σεξουαλική διάθεση είναι συμπτώματα που εμφανίζονται σε κοινωνικό επίπεδο. Τα συμπτώματα αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά παρά μόνο στα δύο τελευταία στάδια.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Τα αίτια εμφάνισης, του συνδρόμου πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη δομή και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος όσο και στην προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού.
Οι στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, η πολυετή εργασία των εκπαιδευτικών στην πρώτη γραμμή που πολλές φορές ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες ευκαιρίες για υπηρεσιακή εξέλιξη, η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος, η απουσία καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η μείωση του δημόσιου κύρους των εκπαιδευτικών, η έλλειψη υποστήριξης, εποπτείας και συνεχούς εκπαίδευσης, η απουσία ίσων ευκαιριών, η κομματικοποίηση και ο χαμηλός μισθός, είναι σοβαρές συνιστώσες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ BURNOUT
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να διενεργήσει και να καταγράψει πανελλήνια και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όχι μόνο την έκταση και τους παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου, αλλά και τις συνιστώσες εκείνες που μπορούν να προβλέψουν την εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Επιπρόσθετα θα προτείναμε την, αναδόμηση του συστήματος, την συμμετοχή των εκπαιδευτικών στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού έργου, τη συνεχή επιμόρφωσή τους, την καθιέρωση του θεσμού της εποπτείας σε επίπεδο σχολικής μονάδας, την παροχή ευκαιριών υπηρεσιακής εξέλιξης, και τέλος την εκπόνηση και χρησιμοποίησης ειδικών “εργαλείων” ελέγχου του συνδρόμου.
Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός ως επαγγελματίας οφείλει να καταβάλει προσπάθεια ελέγχου των παραμέτρων που προκαλούν επαγγελματικό άγχος, να αναγνωρίσει εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς.
Άρθρο του ψυχίατρου Δρ. Αναστάσιου Πλατή,
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα: Πρόοδος
Πηγή: http://www.alfavita.gr/
... /
Κοινωνία,
Παιδαγωγικά
Υγεία, Μουσική, Αρμονία, Μαθηματικά: ο καρδιολόγος και συνθέτης Αθ. Δρίτσας στη ΝΕΤ
Υγεία, Μουσική, Αρμονία, Μαθηματικά: ο καρδιολόγος και συνθέτης Αθ. Δρίτσας στη ΝΕΤ καλεσμένος της εκπομπής: "Στα άκρα" με την Βίκυ Φλέσσα.
http://www.ert.gr/el/play/sta-akra/thanasis-dritsas
http://www.ert.gr/el/play/sta-akra/thanasis-dritsas
... /
Παιδαγωγικά
Γνωμικό
Η αποτυχία είναι καθυστέρηση, δεν είναι ήττα. Είναι προσωρινή παράκαμψη, δεν είναι αδιέξοδο. (William Arthur Ward)
... /
Παιδαγωγικά,
Φιλοσοφία
Παγκόσμια ημέρα του π σήμερα
Η "Παγκόσμια Ημέρα του π" (14/3) γιορτάζεται σήμερα με πάρτι σε πολλές μαθηματικές σχολές του κόσμου, ακριβώς στη 1:59 μετά το μεσημέρι, καθώς το 1,5,9 είναι οι τρεις αριθμοί που ακολουθούν τη σταθερά 3,14 η οποία στην επταψήφια εκδοχή της είναι ∏=3,14159.
Η ιδέα προήλθε από τη Δυτική γραφή της σημερινής ημερομηνίας, δηλαδή πρώτα ο μήνας και έπειτα η ημερομηνία (3.14)!
http://en.wikipedia.org/wiki/Pi_Day | http://en.wikipedia.org/wiki/Pi
... /
Εκδηλώσεις,
Μαθηματικά